گره عشق با تار و پود هنر پارچه بافی/ با هر کسب و کار جديد یک امید جهت اشتغال ایجاد می‌شود

به گزارش خبرگزاری بسیج از گلستان؛ سرکارخانم کاووسی از کردکوی با دستان پرمهر در هنر ریسندگی و بافندگی ، هنری ماندگار و میراث جاودان که نتیجه تلاش ها و کوشش های گذشتگان بوده را به یادگار می گذارد.

با این بانوی کارآفرین مصاحبه ای ترتیب داده ایم که در ادامه می خوانید:

خانم مرضیه کاووسی از کارآفرینان موفق شهرستان کردکوی از چگونگی آغاز کار خود گفت: با مرور تاریخ دیرینه این سرزمین در می یابید که ریسندگی و خلق پارچه از سنت های قدیم این منطقه بوده که زنان انجام می دادند و بنده هنر کارچاله یا همان پارچه بافی سنتی که بیش از یک قرن قدمت دارد را از مادرم و مادربزرگم یاد گرفتم و از بدو تولد شاهد این حرفه بودم و اکنون حدود ۲۴ سال می‌شود که در این زمینه سابقه کاری دارم‌.

خانم کاووسی در ادامه حس خود را نسبت به این هنر بیان کرد و مراحل بافت بوسیله هنر کارچاله را توضیح داد: هنر دست برای خلق یک اثر حس و حال بسیار خوبی را منتقل می کند و قطعا این حس در تولید ماشینی به وجود نمی آید. چله‌کشی یا همان تنیدن نخ‌ها به وسیله «تَنی» و با استفاده از «ماسوره‎» انجام می‌شود. تَنی وسیله چوبی است که برای سهولت در چله کشی از آن استفاده می‌شود و ماسوره استوانه‌ای از جنس چوب که نخ را برای چله کشی در آن قرار داده و برای راحت چرخ زدن نخ‌ها به کار می‌رود. نخ‌ها بعد از چله کشی به صورت یک توپ، کلاف می‌شود و سپس مرحله «وَرد کشیدن» یا پرس کردن نخ‌ها انجام می‌گیرد و قبل از قرار گرفتن در کارچاله و شروع بافت پارچه، مرحله شانه کشیدن نخ‌ها انجام می‌شود.

کارآفرین موفق شهرستان کردکوی از تولیدات کار خود نام برد: سفره، رومیزی، دستمال، حوله، چادر شب، زیرانداز و برخی از لباس های سنتی و محلی از طریق هنر کارچاله یا همان پارچه بافی سنتی تولید می‌شود.

مرضیه کاووسی با بیان اینکه در طول سال هنرجویان زیادی را جهت يادگيری و ايجاد کسب و کار در زمینه هنر کارچاله آموزش می‌دهم ، افزود: در طول یک ماه در کارگاه تولیدی خودم تقریبا به ۱۳ تا ۱۴ نفر هنر کارچاله را آموزش می‌دهم و همچنین با آموزش این هنر بصورت جهادی به بانوان بد سرپرست یا بی سرپرست ، سعی میکنم که این عزیزان را به مرحله ایجاد کسب و کار و درآمدزایی برسانم تا بر حسب وظیفه ای که دارم بتوانم در راستای پیشرفت اقتصاد مقاومتی در شهر و کشورم کاری انجام داده باشم. در بعضی از مواقع جهت همکاری و تعامل همه کار ها را در کارگاه خود انجام نمیدهم ، پارچه های تولیدی خود را به خیاط ها تحویل میدهم که معمولا به تولید سرویس های آشپزخانه ، رومیزی ، لباس‌های محلی و.. جهت عرضه و فروش در بازار ختم می‌شود.

این بانوی هنرمند در پایان عنوان کرد: به همه هنرمندان سرزمینم توصیه میکنم که در هر شرایطی که هستند حتما وارد عرصه کار شوند ، من در ابتدای آغاز کسب و کار خود شرایط مالی خوبی نداشتم اما با حمايتی که از سوی بسیج سازندگی و بنیاد برکت شدم ، توانستم دستگاه چله کشی و نخ های زیادی را مستقیم از کارخانه خریداری کنم و به کسب و کار خود رونق دادم. اکنون هم سعی دارم و آرزو میکنم که بتوانم در آینده ای نزدیک با راه‌اندازی کارگاه بزرگ بتوانم شغل بیشتری برای بانوان شهرم ایجاد کنم‌.

انتهای پیام/