بانوان پشتیبان جبهه و جنگ از خانه

به گزارش خبرگزاری بسیج از کرمان،مهمترین نقش بانوان در هشت سال دفاع مقدس، اعزام فرزندان خود به میدان جنگ و پشتیبانی از آنها بود و این در حالیست که دستیابی به پیروزی بزرگ در آن زمان نشأت گرفته از وجود مادران و بانوان ایرانی و خواهرانی است که همواره در کمک‌رسانی به رزمندگان پیشگام بودند

هفته دفاع مقدس فرصتی برای مصاحبه با بانوان مجاهد گمنام کرمانی در ستاد پشتیبانی جبهه و جنگ را رقم زد. بنابراین در مصاحبه ای با یکی از بانوان بسیجی زمان دفاع مقدس، گوشه ای از زحمات و تلاش های شبانه روزی آنها را به قلم تحریر در می آوریم.

صدیقه سرحدی» متولد ۱۳۳۸ از جیرفت دارای پنج فرزند از بانوان فعال در ستاد پشتیبانی جبهه و جنگ،طی مصاحبه با خبرگزاری بسیج به آغاز فعالیتش در دوران دفاع مقدس اشاره می کند و می گوید: فعالیت هایم در زمان انقلاب تا جنگ کماکان ادامه داشت و در امور مختلف شرکت می کردم اما بعد از فراخون بسیج و ثبت نام، فعالیت هایم هدفمندتر شد.
وی با بیان اینکه بنده در ستاد پشتیبانی جنگ استان فارس فعالیت داشتم و روزهای جمعه در ستاد نمازجمعه از ۸ صبح تا ۲ بعدازظهر فعالیت داشتیم و این فعالیت ها شامل از سروسامان دادن به خود نمازجمعه و انتظامات تا تمیز کردن و بسته بندی تنقلات برای پشت جبهه و همچنین دوختن لباس رزمندگان بود.

وی اظهار می کند: هر روز فعالیت های متفاوتی را تجربه می کردم، یک روز برای تهیه تنقلات و روز دیگر برای خیاطی و دوخت متکا، لحاف، چادر نماز و .. برای مردم جنگ زده شرکت می کردم.

این بانوی فعال در ستاد پشتیبانی جبهه و جنگ با تأکید بر اینکه برای فعالیت هایمان هیچ هزینه ای نمی گرفتیم، در اصل کار را قربه الی الله انجام می دادیم، هر چند، کارهایمان کوچک بود، تصریح می کند: ما مدیون خون شهدا هستیم و خون پاک شهدا از این انقلاب پاسداری می کند. ان شاالله زنان و دختران بد حجاب ما هم به برکت خون شهدا روز به روز بهتر می شوند.

این بانوی ستاد پشتیبانی جبهه و جنگ در ادامه از فعالیت هایش در ستاد پشتیبانی به عنوان خوشی های زندگیش یاد می کند که یکی دیگر از اقداماتی که در ستاد پشتیبانی و بیمارستان‌ ها مشغول بود شستن لباس‌های رزمندگان و مجروحین بود. با توجه به آن که در زمان جنگ تحمیلی رژیم بعث علیه ایران هنوز بسیاری از ستادهای پشتیبانی و بیمارستان‌ها مجهز به ماشین‌های لباس شویی نبودند.

لذا زنان به صورت داوطلبانه به این کار مشغول شدند. در این زمان بخشی از زنان که دارای تخصص امدادگری نبودند در بیمارستان‌های مناطق جنگی حضور پیدا می‌کردند و به شستن لباس‌های مجروحین و ملحفه‌های بیمارستان می‌پرداختند.

سرحدی در پایان این موضوع را مطرح می کند: غصه الان ما فقط غصه رهبرمان است، اگر هر اتفاقی بیفتد خودمان، فرزندانمان، همه و همه، متعلق به این نظام هستند و تا آخرین لحظه مطیع و گوش به فرمان رهبری هستیم