رکورد شکنی جمهوری اسلامی ایران در پیشرفت زنان
به گزارش خبرگزاری بسیج از کرمان ، فریبا علاسوند عضو ارشد پژوهشکده زنان در جلسه هم‌اندیشی با مشاوران امور بانوان دستگاه‌های اداری واجرایی استان کرمان اظهار کرد: از زمانی که مسائل زنان به‌عنوان مسائل درجه یک در دنیا مطرح شده تا امروز کارهای بی‌شماری در این زمینه صورت گرفته است
علاسوند تصریح کرد: طبیعتاً این کارها یک مدل و روش دارد که اگر مدل و روش‌ها شناخته شوند و یا چارچوب‌های اصلی که آنها بر اساس آن کار خود را جلو می‌برند بهتر درک شود، میزان موفقیت یا شکست آنها در روش‌های ما نیز موثر است.
این مقام مسئول بیان داشت : در تمامی الگوهایی که برای حل مسائل زنان در دنیا مطرح می‌شود بی‌تردید یک مبانی و یک‌سری اهداف وجود دارد.
عضو ارشد پژوهشکده زنان تصریح کرد: کوشش‌های اولیه‌ای که در سطوح بین‌المللی برای حل مشکل زنان انجام گرفته در حوزه مفهوم‌سازی و هدف‌سازی است برای اینکه بعدا در ریلی که آنها درست کردند مسائل زنان را مدیریت کنند.
علاسوند گفت: بحث مبانی خیلی مهم است و ما هم همیشه سعی می‌کنیم در کشور از مبانی شروع کنیم فقط مشکل اینجاست که ما خیلی وقت‌ها در مبانی متوقف می‌شویم و بحث‌های ما خیلی وقت وارد حوزه عملیات نمی‌شود و برای همین موفق نیستیم.
وی عنوان کرد: اولین کوشش جهانی برای حل مسائل زنان در ۱۹۶۹بود که اعلامیه رفع تبعیض علیه زنان در آن زمان تصویب شد، ۱۰ سال بعد یعنی سال ۱۹۷۹ کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان نوشته شد که این کنوانسیون حقوق زنان را فهرست نکرده اما یکی از حوزه‌های مفهومی مهمی که آنها می‌چینند، تبعیض را تعریف می‌کند.
علاسوند بیان داشت: اینگونه تبعیض را تعریف می‌کند که «هرگونه تمایز در جنسیت تبعیض است» و در ادامه توضیح داده می‌شود که منظور ما این است که نقش زن در تاهل یعنی اینکه مادر و همسر است نباید مانع از برخورداری زن از آزادی‌ها و حقوق بنیادی آن شود.
عضو شورای انقلاب فرهنگی افزود: از سال ۲۰۰۰ به این سمت، هویت جنسی سیال را به معنای انواع جنسیت‌ها گرفتند و این فاجعه هزاره سوم است که نمی‌دانیم به کجا می‌رسد.
وی عنوان کرد: این مسأله مهمی است که وقتی آنها یک دسته مبانی را وسط می‌گذارند، شک نکنید آن مبانی را تا جزئی‌ترین اسناد عملیاتی خودشان محل توجه قرار می‌دهند.
علاسوند با اشاره به اینکه اهداف آنها روشن است، ابراز داشت: هدف اصلی آنها در بحث زنان برابری جنسیتی است نه عدالت جنسیتی و عدالت جنسیتی صرفا یک راهبرد موقتی برای رسیدن به برابری جنسیتی است.
وی با اشاره به اینکه نگاه ما به اهداف باید نگاه عملیاتی باشد، افزود: در سال ۱۹۹۵ یک سند عملیاتیِ مسأله‌محور و اقدام‌محور نوشته می‌شود که به سند پکن معروف است و در واقع یک برنامه اقدام است.
علاسوند گفت: در سند پکن در بحث زنان ۱۲عرصه مانند زنان و آموزش، زنان و اشتغال، زنان و حقوق بشر، زنان و مکانیزم‌های بنیادی، زنان و مناقشات مسلحانه و ...تعریف شده که هنوز از سال ۱۹۹۵تا کنون این مسائل تازگی دارند.
وی افزود: یکی از چیزهایی که در حوزه آموزش مهم است و من در الگوهای جهانی دیدم؛ تمرکز بر روی دختر بچه‌ها است و دلیل توجه به دختر بچه‌ها به خاطر بحث زنان است وگرنه الان پسر بچه‌های ما به گونه‌ای رها شدند که فاصله دانشی و مهارتی دختران‌مان نسبت به پسران‌مان بیشتر شده است، یعنی دختران آگاهی بیشتری نسبت به پسران دارند.
علاسوند خاطر نشان کرد: در ۴۳ سال گذشته جمهوری اسلامی در پیشرفت و کار برای زنان در جهان دارای رکورد داریم مردم از این کارها خبر ندارند و احساس رضایت در زن‌ها کافی نیست.
