این روزها که نام بسیج سازندگی بر سر هر کوی و آبادی جاری است، بیشتر یاد کنیم از همه جهادگرانی که عرصه جهاد آنان خدمت به مردم عزیز است. آنانی که در گمنامی پا می گیرند، در گمنامی خدمت می کنند و در گمنامی شهید می شوند.
دربیش از ۲۰۰دانشگاه لاکچری،بابرند وبرچسپ،واستانداردجهانی که هزاران نفر آرزوی تحصیل کردن از سراسر جهان دراین دانشگاهها را داشتند تبدیل به کانون حمایت از غزه شده اما این دانشگاها چهره منفور غرب مخصوصاً آمریکا را بدون روتوش به نمایش گذاشته.
ایران، مُشت خود را باز نکرد و دشمن را در هراس و خماری عمیق فرو برد. دشمن هم درد کشید، تحقیر شد و هیبتش فرو ریخت، و هم نمی داند نیش و نشتری که نوک آن بر پیکرش نشست، تا کجا و چقدر می تواند عمق پیدا بکند.
آقای رئیسجمهور، با شما از لسان کسانی صحبت میکنم که در این جنگ ترکیبی و رسانهای آبرویشان در دست، شبانهروز جهاد تبیین کردند، از دل مدارس تا دانشگاهها، از ادارات دولتی تا دورترین روستاهای این خطه کویری و شهیدپرور.
این روزها با فراگیرتر شدن استفاده از شبکههای اجتماعی مجازی، نوع مطالبهگریها نیز دستخوش دگرگونیهای ساختاری شده است؛ اما در این میان، پاسخ به یک پرسش مهم همواره مغفول میماند: چه وقت «مرگِ مطالبه» فرامیرسد؟