عفاف و حجاب؛ میراث سترگ هویت، سرمایه‌ای برای تمدن و سپری بر فراز جامعه ایرانی
به گزارش خبرگزاری بسیج از همدان، در ژرفای فرهنگ ایرانی-اسلامی، عفاف و حجاب نه یک سنت تاریخی صرف یا دستوری مذهبی محدود، بلکه حقیقتی زنده و سرمایه‌ای تمدن‌ساز است که حیات معنوی، امنیت اجتماعی و شخصیت پایدار زن را بنیان نهاده است. این دو گوهر اصیل، حاصل درآمیختگی عقلانیت و معنویت‌اند؛ عفاف به عنوان جوهر درونی و سرچشمه اخلاق، انسان را به قداستی ویژه می‌رساند و توان خویشتن‌داری و خودبنیادی را در او تقویت می‌کند؛ حجاب به عنوان تجلی بیرونی این گوهر، نه فقط پوششی بر تن، که پرچم عزت، آگاهی و رسالت تاریخی زن ایرانی در صحنه جهانی است.
زن ایرانی امروز، وارث نسلی است که هماره با عفاف و حجاب، عظمت، استقلال و اقتدار فرهنگی خویش را حفظ کرده و در رقابت نابرابر تبلیغات مسموم بیگانگان و نفوذ تهاجم فرهنگی، با انتخابی آزادانه و کنشگرانه بر هویت و شرافت خود ایستاده است. حجاب در تفکر ایرانی-اسلامی، هیچ گاه به معنای انزوا، محدودیت یا غروب استعدادها و ظرفیت‌های زن تعبیر نشده؛ بلکه نقطه عزیمت و روند تعالی او برای ایفای نقش‌های گوناگون در اجتماع، مدیریت و خانواده بوده است.
در سپهر اجتماعی معاصر، عفاف و حجاب نقش راهبردی در امنیت روانی، آرامش جمعی و پیشگیری از فروپاشی اخلاقی ایفا می‌کند. جامعه‌ای که اعضای آن، اعم از زن و مرد، به عفاف به عنوان ارزش زیربنایی باور داشته باشند و حجاب را آگاهانه بپذیرند، به مصونیتی عمیق و پایداری دست می‌یابد؛ بنیاد خانواده مقاوم‌تر می‌شود، سلامت نسل‌ها تضمین می‌گردد و مسیر رشد و پیشرفت معنوی و علمی هموارتر خواهد شد.
تنش‌ها و شبهه‌افکنی‌های رسانه‌ای، که گاه با هدف تحقیر و کمرنگ‌سازی این ارزش‌ها صورت می‌گیرد، گواه اهمیت جایگاه آن‌ها در پویایی جامعۀ ایرانی است. القای این‌که حجاب الزام است و محدودیت، بیش از آنکه واقعیت میدانی امروز بانوان فرهیخته و فعال ایرانی باشد، دستاویزی تبلیغاتی برای تضعیف استقلال فرهنگی و هویت ملی است. آنجا که بانوی ایرانی با اراده و دانش، حجاب را برمی‌گزیند، تقابل سازنده‌ای میان اصالت و اقتدار فرهنگی با هجمه ابتذال و بی‌هویتی رقم می‌خورد.
عفاف و حجاب به عنوان سرمایه اجتماعی و میراث هویتی، پیونددهنده گذشته پرشکوه و آینده سربلند ملتی است که تفکیک «زن بودن» و «فرهیختگی»، یا «حضور در جامعه» و «پایبندی به ارزش‌های معنوی» را عبور از مرزهای جعلی و تحمیلی می‌داند. حقیقت این است که زن ایرانی و مسلمان، با انتخاب مترقی خود در زمینه پوشش و رفتار، نه‌تنها منزلت و آرامش خود را مصون می‌دارد، بلکه جامعه‌ای مبتنی بر اخلاق، امنیت و احترام را برای فرزندان فردا تضمین می‌کند.
در این مسیر، مسئولیت تبیین صحیح و شفاف این مفاهیم بر دوش خانواده، نظام آموزشی، رسانه ملی و همه نهادهای فرهنگی و اجتماعی است تا نسل جوان، نه با اجبار یا شبهه، بلکه با بصیرت و اعتماد، نسبت به راز ماندگاری و ثمربخشی عفاف و حجاب بیندیشد و آن را در ساحت زندگی فردی و جمعی انتخاب کند.
امروز بانوان ایرانی، به عنوان الگویی جهانی، ثابت کرده‌اند که پوشش مبتنی بر عفاف و معرفت، نه مانع آزادی که اوج اختیار و رهایی زن از ابزارشدگی فرهنگی و مصرفی‌شدن شخصیت انسان است؛ این حقیقت، ضامن امنیت اجتماعی، شکوفایی معنوی و رستاخیز تمدنی ملت ایران خواهد بود.
جایگاه رفیع عفاف و حجاب، همچون سپری نفوذناپذیر در برابر امواج سهمگین تهاجم و ابتذال فرهنگی، نه‌تنها عامل استواری جامعه، بلکه گواه استقلال هویتی و فرهنگی نسل‌ها است. پاسداشت و پاسداری از این ارزش، رسالتی همگانی و ضرورتی در مسیر استمرار بالندگی تمدن ایرانی-اسلامی به شمار می‌آید؛ زیرا راه فردای این سرزمین، تنها از گذرگاه ایمان، دانایی و اقتدار فرهنگی عبور می‌کند.
خبرنگار: سمیه شفائی
انتهای پیام/
