نقش نظارت در بهبود خدمات درمانی و برگزاری مراسمات مذهبی/همکاری دستگاه‌ها برای برگزاری با کیفیت مراسمات مذهبی و نظارت بر مراکز/مسیر تحقق اهداف امام خمینی (ره)، از انقلاب اسلامی تا تمدن نوین

به گزارش خبرگزاری بسیج از البرز، متن خطبه حجت السلام والمسلمین رادمرد امام جمعه ماهدشت، مبنی بر تقوا الهی، رحلت امام خمینی (ره)، عید سعید قربان و مسائل شهری و منطقه‌ای، به شرح زیر است:

روایتی از امام باقر علیه السلام نقل شد نسبت به اینکه تنها اعلام محبت به پیامبر و اهل بیت سلام الله علیهم اجمعین کافی نیست و سود‌مند به حال انسان نیست بلکه تقوا و عمل باید باشد، باید اهل طاعت باشیم تا ولی اهل بیت علیهم السلام باشیم که فرمود: مَنْ کَانَ لِلَّهِ مُطِیعاً، فهُوَ لَنَا وَلِیٌّ؛ وَ مَنْ کَانَ لِلَّهِ عَاصِیاً، فهُوَ لَنَا عَدُوٌّ.

حال با نگاه امیر المومنین علی علیه السلام به موضوع نگاه می‌کنیم: در حکمت ۳۸۳ نهج البلاغه می‌فرمایند:

وَ قَالَ (علیه السلام): احْذَرْ أَنْ یَرَاکَ اللَّهُ عِنْدَ مَعْصِیَتِهِ، وَ یَفْقِدَکَ عِنْدَ طَاعَتِهِ، فَتَکُونَ مِنَ الْخَاسِرِینَ. وَ إِذَا قَوِیتَ، فَاقْوَ عَلَى طَاعَةِ اللَّهِ، وَ إِذَا ضَعُفْتَ، فَاضْعُفْ عَنْ مَعْصِیَةِ اللَّهِ. امام (علیه السلام) در این گفتار حکیمانه اش به دو نکته مهم اشاره مى فرماید.

نکته اول این است که به همگان هشدار مى دهد مراقب اعمال خویش باشند، مى فرماید: «برحذر باش از این که خداوند تو را نزد معصیت هایش حاضر ببیند و نزد طاعاتش غایب که از زیان کاران خواهى بود» ; (اِحْذَرْ أَنْ یَرَاکَ اللّهُ عِنْدَ مَعْصِیَتِهِ وَ یَفْقِدَکَ عِنْدَ طَاعَتِهِ فَتَکُونَ مِنَ الْخَاسِرِینَ).

اشاره به این که عالَم محضر خداست و خداوند از ما به ما نزدیک‌تر است، حتى افکار و خیالاتى را که در ذهن ما نقش مى بندد مى داند و مى بیند بنابراین چگونه به خود اجازه مى دهیم که در صحنه هاى معصیت در حضور خداوند، حضور داشته باشیم و در صحنه هاى اطاعت که خاصان و مقربان پروردگار و مؤمنان صالح حضور دارند، جاى ما خالى باشد؟

امام صادق (علیه السلام) طبق روایتى که در کتاب شریف کافى آمده است به یکى از یاران خود به نام اسحاق بن عمار مى فرماید: «یا إِسْحَاقُ خَفِ اللَّهَ کَأَنَّکَ تَرَاهُ وَ إِنْ کُنْتَ لاَ تَرَاهُ فَإِنَّهُ یرَاکَ فَإِنْ کُنْتَ تَرَى أَنَّهُ لاَ یرَاکَ فَقَدْ کَفَرْتَ وَ إِنْ کُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّهُ یرَاکَ ثُمَّ بَرَزْتَ لَهُ بِالْمَعْصِیةِ فَقَدْ جَعَلْتَهُ مِنْ أَهْوَنِ النَّاظِرِینَ عَلَیکَ; اى اسحاق! آن گونه از خدا بترس که گویى او را مى بینى و اگر تو او را نمى بینى او تو را مى بیند.

اگر فکر مى کنى که خدا تو را نمى بیند کافر شده اى و اگر مى دانى تو را مى بیند ولى آشکارا معصیتش را مى کنى او را کمترین بینندگان به حساب آورده اى (زیرا در برابر یک انسان عادى و حتى گاه در مقابل یک کودک حاضر نیستى بسیارى از گناهان را انجام دهى پس چگونه در محضر پروردگار مرتکب آن مى شوى؟)».

از این سخن مى توان نتیجه گرفت که بى تقوایى هاى انسان‌ها نتیجه ضعف ایمان آن‌ها به خداوند و معاد است.

یا او را همه جا حاضر نمى دانند و یا وعده هاى معاد و پاداش و کیفر اعمال را کوچک مى شمرند که اگر چنین نبود روح تقوا حاکم بود.

از همین رو در حدیثى مى خوانیم که از امام صادق (علیه السلام) تفسیر تقوا را پرسیدند.

امام (علیه السلام) در پاسخ فرمود: «أَنْ لاَ یفْقِدَکَ اللَّهُ حَیثُ أَمَرَکَ وَ لاَ یرَاکَ حَیثُ نَهَاکَ; حقیقت تقوا این است که خدا تو را در جایى که امر کرده، غایب نبیند و در جایى که نهى کرده حضور نداشته باشى».

امیرمؤمنان (علیه السلام) در جمله دوم از گفتار حکیمانه مورد بحث به نکته دیگرى اشاره مى کند که در واقع تکمیل کننده جمله پیشین است.

مى فرماید: «و هرگاه قوى و قدرتمند مى شوى قدرت بر اطاعت خداوند داشته باش و هرگاه ضعیف و ناتوان مى گردى در برابر معصیت خداوند ضعیف و ناتوان باش (» وَ إِذَا قَوِیتَ فَاقْوَ عَلَى طَاعَةِ اللّهِ، وَ إِذَا ضَعُفْتَ فَاضْعُفْ عَنْ مَعْصِیَةِ اللّهِ).

اشاره به این که سعى کن اسباب اطاعت را فراهم کنى و درطریق اطاعت پروردگار قوى شوى و نیز سعى کن اسباب معصیت را از میان بردارى و در طریق عصیان ضعیف شوى زیرا فراهم آوردن اسباب یا از میان بردن آن غالباً کارى است که در اختیار انسان مى باشد.

مثلاً هنگامى که افراد عادى نزد علما و دانشمندان وارسته دینى بروند تا نصیحتى از آن‌ها بشنوند سبب مى شود که روح آن‌ها براى اطاعت پروردگار قوى گردد و هنگامى که از بدان و دوستان بدکار دورى کنند اسباب معصیت را از میان برداشته و خود را براى انجام آن ضعیف مى سازند.

در آیات قرآن مجید نیز تعبیرات مختلفى دیده مى شود که در واقع گفتار امام (علیه السلام) برگرفته از آنها است.

در آیه چهاردهم سوره علق درباره بعضى از کافران و تکذیب کنندگان پیغمبر (صلى الله علیه وآله) آمده است: «(أَلَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللهَ یَرَى) ; آیا او نمى دانست که خداوند اعمالش را مى بیند».

در آیه ۱۰۸ سوره نساء مى خوانیم: «(یَسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَلاَ یَسْتَخْفُونَ مِنَ اللهِ) ; آن‌ها زشتکارى خود را از مردم پنهان مى دارند؛ اما از خدا پنهان نمى دارند».

این سخن را با نکته اى که مرد سالکى بیان کرده پایان مى دهیم: نقل شده که او بعد از گناهى توبه کرده بود ولى پیوسته مى گریست.

به او گفتند: چرا این قدر گریه مى کنى؟ مگر نمى دانى خداوند غفور است و آمرزنده گناهان؟ گفت: آرى ممکن است، او عفو کند ولى این خجلت و شرمسارى را از این که او مرا به هنگام گناه دیده است، چگونه از خود دور سازم؟

گیرم که تو از سر گنه درگذرى/ وان شرم که دیدى که چه کردم چه کنم؟!

به‌تصریح قرآن یکی از کار‌های شیطان و جنود او، ایجاد اختلاف، دشمنی، تفرقه، قطع رابطه، دوبه‌هم‌زنی، تضاد، درگیری، تشت، دعوا، ضدیت، کشمکش، مخالفت، ناسازگاری، مشاجره، نزاع و به‌اصطلاح قرآنی آن «نَزغ» است.

نزغ، به‌معنای ایجاد شرّ و فساد است، اما نه شر و فسادی به‌صورت مطلق، بلکه به‌طور مشخص ایجاد شر و فسادانگیزی در روابط و تعاملات و معاشرات است (رک: التحقیق، ج ۱۲، ص ۸۲؛ العین فراهیدی، ج ۴، ص ۳۸۴).

برای نمونه، می‌توان به‌جریان حضرت یوسف (ع) و برادرانش اشاره کرد.

ایشان در پایان خوش ماجرا و بعد از آنکه «یوسف پدر و مادرش را بر تخت بالا برد و همه آنان پیش او افتادند و سجده کردند.

یوسف به‌پدرش یعقوب گفت:ای پدر! این است تعبیر خواب کودکی من که خدا آن را تحقق بخشید» (یوسف: ۱۰۰) سپس در تحلیل رفتار برادرانش فرمود: «نَزَغَ الشَّیْطَانُ بَیْنِی وَ بَیْنَ إِخْوَتِی؛ شیطان میان من و برادرانم را به‌هم زد» (همان).

البته یوسف (ع) فتوت داشت و خود را برتر ندانست و نفرمود شیطان برادرانم را فریب داد و در عین عصمت، خود را نیز در یک سَمت ماجرا قرار داد، اما حقیقت این است که باید بدانیم شیطان به‌دنبال اختلاف میان انسان‌ها است و برای کسی مستثنی نیست.

باز در آیه دیگر قرآن چنین هشدار می‌دهد: «وَ قُلْ لِعِبَادِی یَقُولُوا الَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِنَّ الشَّیْطَانَ یَنْزَغُ بَیْنَهُمْ.» (اسرا:۵۳)

به‌بندگانم بگو: سعی کنند به‌بهترین وجه سخن بگویند، چرا که شیطان میان آنان فتنه و فساد می‌کند.

این بیان قرآن گویای این است که کلام و گفتار خوب، زمینه‌ساز محبّت، و سخن‌ناروا، زمینه‌ساز انواع کینه‌ها و دشمنی‌ها است.

اساسا زبان و سخن انسان فوق‌العاده در تنظیم روابط مؤثر است.

در مجموع به‌تصریح قرآن، ایجاد اختلاف، دشمنی و تفرقه، یکی از اصلی‌ترین توطئه‌های شیطان علیه انسان و جامعه انسانی است.

در نقطه مقابل، ایجاد اتحاد، وحدت، وفاق، هم‌دلی، دوستی، مرافقت و مدارا، محبت و مهرورزی، ائتلاف، اتصال، اتفاق، پیوستگی، پیوند، توافق، هم‌بستگی، همراهی و برادری، از رئوس برنامه‌ای رهبران الهی، حضرات انبیاء و اولیاء است.

به همین جهت در زیارت جامعه کبیره می‌خوانیم: «بِمُوالاتِکُمْ... اِئْتَلَفَتِ الْفُرْقَةُ» - به‌برکت ولایت شما، افتراق‌ها، تبدیل به‌ائتلاف شده است».

اجمالا علت این کارکرد ولایت اهل بیت (ع) این است که اساسا آن حضرات به‌معنای واقعی، حق هستند و اگر همه بر گرد حق جمع شوند، تمام پراکندگی‌ها برطرف می‌شود.

در طول تاریخ اسلام همه اختلافات و تفرقه‌ها برای این است که حقّ را رها کرده‌اند و به‌راه‌های انحرافی باطل افتاده‌اند: «عَلِیٌّ مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَ عَلِیٍّ یَدوُرُ حَیْثَ ما دارَ».

«لا تَفَرَّقُوا» (آل‌عمران: ۱۰۳) و «لَا تَنَازَعُوا» (انفال: ۴۶) قرآن را فراموش کردند، «اعتصام بحبل الله» را انجام ندادند که به «فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ رِیحُکُمْ» افتاده‌اند.

امیرالمؤمنین (ع) فرمود: «ما تکیه‌گاه میان راه هستیم، که هر که جامانده باشد، خود را به‌آن می‌رساند؛ و آن که جلو افتاده است به‌سوی آن باز می‌گردد» (نَحْنُ النُّمْرُقَةُ الوُسْطی، بِها یَلْحَقُ التّالی و إلَیْها یَرْجِعُ الغالی (نهج البلاغة: حکمت ۱۰۹)).

امام خمینی (ره) در دوران خودش از ظرفیت ایمان و باور مردم در مسیر تقویت دین و احکام دینی بهره برد و مردم آمدند پای کار دین و موضوعات را با هم پیشبردند یعنی امام و امت، در دوران رهبری حکیمانه رهبر معظم انقلاب به اوج خودش رسید و مسیر کشور اسلامی ایران با روحیه بیشتر از گذشته ادامه پیدا می‌کند و خواهد کرد، امام عزیز ما یک تعریف و یک تفسیر دارد، تعریف امام هملن کسی است أن تقوموا لله را در میدان به ثمر نشاند و قیام برای خدا را معنا کرد به شکل واقعی و اقدامات دیگر باید هم با همین جهت گیری باشد، تا قیام به نتیجه نهایی خورد برسد ما هنوز دو بخش ازآن مسیر ترسیم شده را طی کردیم، یکی انقلاب اسلامی که الحمدلله در سال ۵۷ رخ داد و مرحله دوم تشکیل نظام اسلامی که این مرحله را هم عبور کردیم، در مرحله دولت اسلامی هستیم که منظور دولت کلیه ارگان‌ها و نهاد‌ها است و کلیه قوای سه گانه و مجموعه‌های وابسته و مرحله بعد تشکیل کشور اسلامی و در نهایت تشکیل تمدن نوین اسلامی همه اینها شدنی است.

یکی از زیباترین نوشتار‌ها در وصف امام خمینی رضوان الله علیه، مقاله سید شهیدان اهل قلم، سید مرتضی آوینی است که نه‌تنها ارزش بار‌ها مطالعه که به نظر برخی از اساتید، قابلیت تدریس، القاء و فهماندن برای نسل جوان را نیز دارد.

شهید آوینی در بخشی از این مقاله می‌نویسد: «دهه شصت دهه امام خمینی (ره) بود و از این پس دهه‌ها هرچه بیابید به جز او انتساب نخواهند داشت.

این عصر تازه را باید "عصر امام خمینی" نام نهاد، چنان‌که حق آن بود که اعصار پیشین را نیز به انبیا و اوصیا و یاد یاران دیگر انتساب می‌کنند» (آغازی بر یک پایان، ص ۱۷).

تصورِ نبود امام خمینى (قدس‌سره) نه فقط مردم ایران، جهان اسلام و عالَم مستضعفان، بلکه بسیارى از کارگزاران صدیق نظام را در تمام سال‌هاى پس از انقلاب رنج مى‌داد.

چنان‌که آیت‌الله خامنه‌اى سه روز پس از فقدان رهبر کبیر انقلاب اشاره نمودند: «خدا می‌داند که در طول این ده‌سال، فکر چنین روزى، همیشه دل ما را لرزانده بود. نمی‌دانستیم "دنیاى بدون خمینى" چگونه قابل تحمّل است».

خب با بیان این نکات ما الان به عنوان امت امام خمینی ره و در عصر امام خامنه‌ای حفظه الله باید چه کنیم؟ اولین نکته مهم این است این انقلاب برای چه ایجاد شده؟ روش است، برای اسلام و تقویت اهداف و احکام اسلام عزیز، در اعلامیه‌های امام و در بیانات بعد انقلاب می‌توان دید، در شعار‌های مردم در راهپیمایی‌ها دوران مبارزات میتوان مشاهده کرد، در دوران دفاع مقدس، رزمندگان ما برای دفاع از اسلام رفتند و این طبق پژوهش انجام شده در وصیت نامه همه شهدا است، خب پس شد اسلام، در قانون اساسی کشور هم تمرکز بر اسلام و قوانین اسلامی است و اساس شورای نگهبان هم همین که آن نهاد نگهبان قانون اساسی و نگهبان شریعت اسلام باشد و در رأس این مملکت هم بر اساس معارف دینی و اصل نبوت و امامت، ولی فقیه حاکم است و دستورات او مطاع هم شرعا و هم قانونا، با این مقدمه بیائیم عملکردمان را مورد سنجش قرار دهیم که دولت ما، قوه قضائیه ما، مجلس شورای اسلامی ما و به تبع آن ادارات و نهاد‌ها و دستگاه‌های ما در این جهت گیری کلان چگونه عمل کردند، اینکه بگوئیم هیچ جهت گیری رعایت نشده که خلاف انصاف است و این را بخواهیم برجسته کنیم، جفا است، اما میتوان گفت عملکرد برخی در این جهت گیری دچار اشکال است و جای سوال دارد، مثلا در حوزه عفاف و حجاب قانونی وضع شد، مجری قانون گفت من اشکالات اجرائی دارم و این قانون را اجرا نمی‌کنم، خب بگذریم که بالفرض بگویئم قانون بدی است و قانون بد بهتر از بی قانونی است، یک سال گذشت، قبول ندارید، جایگزین چیست؟

فعلا که وادادگی و رها شدگی است، شورای عالی امنیت ملی هم بر اساس آنچه اعلام شده، جلوی اجرا را گرفته حالا به هر دلیلی که ما معتقدیم خطای محاسباتی رخ داده، حالا هر دلیلی دارد، خب اگر اجرا نشود، چه کنیم؟ این رها شدگی را کی پاسخگوست؟ این ضرر‌هایی که نشر فرهنگ بی حجابی و برهنگی به دنبال دارد را کی جبران می‌خواهد بکند؟ اصلا قابل جبران هست؟

وقتی یک چیزی حتی به غلط فرهنگ و عادت شد، شما هم به همان بهانه‌ای که الان متوقف کردی، باز هم متوقف خواهی کرد، چون آن موقع ریشه دارتر شده؟

برخی فساد‌ها در جامعه رخ می‌دهد، وقتی نیروی انتظامی ما بعلت عدم پشتوانه محکم قانونی عمل نمی‌کند یا ضعیف برخورد می‌کند بعلت ضعف قانون‌های موجود، سایر مجموعه‌ها را هم دستشان را بستید، مردم هم که متاسفانه امر به معروف و نهی از منکر را گذاشتند کنار، بخاطر یا عدم توجیح یا بعلت عدم حمایت مسئولین، خب مسلما در این شرایط دشمن، چون با برنامه آمده موفق است و ایجاد همین خطای محاسباتی و هزینه ها‌ی توهمی ایجاد کردن برای اجرای قانون پیروز میدان بوده، متاسفانه، حضرت آقا فرمودند، در سال ۴۰۱ به مسئولان و سایرین که دشمن با برنامه وارد شده، شما هم با برنامه وارد شوید، حالا سوال است، الان کدام برنامه در حال اجرا است از سوی دستگاه ها، حالا همه اش هم که برخورد نیست، کار‌های فرهنگی هم است، کدام اقدام انجام می‌شود؟

نظارت‌ها در مراکز درمانی و برخی فروشگاه‌ها و برخی موسسات علمی که در داخل این شهر هم گزارشاتی به ما رسیده بر عهده کیست؟ اماکن محترم کجا این داستان است؟

این گرفتاری‌ها همه اش بخاطر نبود یک قانون همه جانبه است، امیدواریم قبل از اینکه خیلی دیر بشود، آقایان اقدامی بکنند.

یک نکته در مورد غدیر ان شاءالله نمایندگی بنیاد غدیر در ماهدشت برنامه‌های خوبی را برنامه ریزی می‌کنند، همه دستگاه‌های شهری و مساجد و هیئات و همه اقشار ان شاءالله بیایند پای کار دهه امامت و ولایت تا برنامه‌های با کیفیتی برگزار شود باذن الله.

نکته بعدی در خصوص محرم است، یک مسئله زود شروع نکردن سیاه پوشی‌ها است، تا ۲۵ ذی الحجه که ۳۱ خرداد می‌شود برنامه‌های جشن برگزار شود، حول محور ولایت.

نکته دوم در خصوص دسته‌های عزاداری که گله مندی مردم از خیابان بستن‌ها و همچنین نسبت به انتهای مراسمات در شب، عزیزان هیئتی برنامه ریزی کنند که ۳ اتفاق بیفتد حتما که با دستگاه‌ها هم هماهنگ می‌کنیم، خیابان بستن ممنوع است الا اینکه راهور مسیر جایگزین را بپذیرد و بما کتبا اعلام کند و دوم در پنج شب آخر محرم دسته‌ها اگر برنامه خارج شدن از مساجد دارند، بیایند بیرون و ساعت مراسم هم حداکثر از ۱۱ شب بیشتر نشود و همچنین در آن ۵ شبی که دسته‌ها بیرون هستند، حتما از ظرفیت ارزشمند منبر استفاده کنند؛ و نکته پایانی، هفته آینده، چون روز جمعه و روز عید سعید قربان، نماز عید در ساعت ۷ صبح برگزار خواهد شد و نماز جمعه اقامه نخواهد شد.