برده ی دست سیاست

کسی بی بهره باشد، ازنجابت

چه داند، قیمتِ عشقِ  ولایت

کسی که باسگان گرگان،نشیند

نباشد در دلش، نورِ هدایت

شود مزدورِ کفّار و اجانب

بگیرد مزدِ فحشا و رذالت

کُندخرسند، اسرائیلِ غاصب

شودچون برده ای،دستِ سیاست

زانسانیّت و دین، می گریزد

بَرَد ابلیس، ایمانش به غارت

خورد سیلی، مکُن تردید هرگز

ستاند، کیفری از آن خیانت

تباهی قسمتِ در یوزگان است

ذلیل وخوار،هرساعت به ساعت

شود نابود، بنشین و نگه کن

تماشاکن،به چشمِ دل حکایت

سروده"عبدالمجیدفرایی"

صبح دوشنبه ۱۴۰۱/۳/۹