۱۵ خرداد چراغی بود که مسیر انقلاب را روشن کرد

به گزارش خبرگزاری بسیج زنجان،فاطمه بابایی، عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور و عضو بسیج اساتید در یادداشت خود نوشت؛ ️قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ با دارا بودن ابعاد ضد استعماری و ضد استبدادی یکی از رویدادهای مهم در تاریخ ایران اسلامی است و به عنوان وسیله‌ای برای بیداری و آگاهی‌بخشی جامعه و همچنین آغازگر مسیر مبارزه‌های بعدی محسوب می‌شود. این قیام که به رهبری امام خمینی و در واکنش به سیاست‌های دولت وقت شاه انجام شد، به شکل قابل توجهی روند شکل گیری انقلاب اسلانی را تحت تأثیر قرار داد. 
در آن زمان، مردم احساس می‌کردند که آزادی و هویت ملی‌شان زیر سایه دولت‌های استبدادی و نفوذ بیگانگان تهدید می‌شود.

بیداری و آگاهی عمومی، تداوم مبارزات و شکست‌های سیاسی و اقتصادی حکومت پهلوی، الهام‌بخشی به مبارزات بعدی و گرایش بیشتر روشنفکران و دانشگاهیان به ارزش های اسلامی از جمله عواملی بودند که سبب شد این قیام زمینه‌ساز پیروزی انقلاب اسلامی شود.

قیام ۱۵ خرداد را باید همچون چراغی دانست که مسیر انقلاب را روشن ساخت و زمینه‌ساز تحولات بزرگ شد. این قیام نقطه عطفی در مسیر مبارزات ضد استبدادی در تاریخ معاصر ایران و جهان اسلام شد و پس از سال‌ها تلاش، این مسیر در انقلاب اسلامی به ثمر نشست، رویای آزادی و استقلال را زنده کرد و نشان داد که مردم ایران از میدان رفتن برای آینده بهتر هراسی ندارند.

قیام ۱۵ خرداد را بدون شک می توان به تعبیر قرآن کریم از ایام الله دانست. خداوند آنگاه که به حضرت موسی (ع) دستور داد قوم خود را از گمراهی نجات داده و به سمت نور رهنمون سازد، در آیه ۵ سوره ابراهیم از آن به ایام الله یاد می کند. ایام الله ویژگیهای خاصی دارد که آن را از بقیه روزها ممتاز ساخته و به روز خدا منتسب می شود وگرنه تمام روزها، از آن خدا هستند.

مزدوران رژیم شاه ملعون، زمانی که در یکی از سحرگاهان خرداد سال ۱۳۴۲، حضرت امام خمینی (ره) را دستگیر کردند از ایشان پرسیدند که سربازان و پیروانت کجا هستند که تو را آزاد کرده و نجات دهند و حضرت امام در پاسخ فرمودند سربازان من هم اکنون در گهواره ها هستند. آنها اگرچه مفهوم این جمله را در آن زمان درک نکردند و از آن به خواب بودن یاران امام در آن وقت از شب، تعبیر کردند اما مفهوم عمیق آن بعد از ۱۵ سال بر همگان معلوم شد؛ آن زمانی که در سال ۱۳۵۷، انقلاب اسلامی با کمک و مجاهدتهای همین جوانهای بیدار امروز و خفته در گهواره های سال ۱۳۴۲ به ثمر رسید.

شاه ملعون در ادامه سیاستهای سلطه پذیرانه و خفت بارانه پهلوی اول به ویژه از سال ۱۳۲۰ به بعد، عملا کشور را به یک مستعمره پنهان برای کشورهای استعمارگر آمریکا و انگلیس مبدل ساخته بود. از بین رفتن کارآیی و بهره وری زمینهای کشاورزی در نتیجه اجرای غلط اصلاحات ارضی که منجر به مهاجرت بی رویه کشاورزان روستایی به شهرها و سکونت در حاشیه شهرها و پیدایش پدیده زاغه نشینی و افزایش فقر و ظلم و بیعدالتی در کشور گردید.

پیروی کورکورانه از فرهنگهای مبتذل غربی منجر به شیوع فحشا و بی بند و باری شده بود. درآمدهای نفتی کشور عملا صرف زیاده خواهیهای بیگانگان و سپس سرریز شدن آن در خزانه های شخصی شاه و درباریان و اطرافیانشان می شد. استقلال کشور عملا زیر سوال رفته بود و با اجرای طرح کاپیتولاسیون، عزت و شرافت کشور عملا زیر چکمه های بیگانگان پایمال می شد.

رژیم شاه که بعد از رحلت مرحوم آیت الله بروجردی، تصور می کرد دیگر هیچ مانعی در برابر اقدامات ضددینی و منفعت طلبانه اش از سوی حوزه های علمیه وجود ندارد، ناگهان با سد محکمی مواجه شد و در نهایت سخنرانیهای حضرت امام خمینی (ره) در خرداد ۱۳۴۲ باعث رسوایی و برهم خوردن معادلات شاه ملعون گردید. این امر منجر به دستگیری حضرت امام (ره)  و تبعید ایشان به خارج از کشور در سال ۱۳۴۲ گردید.

 با اطلاع یافتن مردم و شکل گیری اعتراضات و قیامهای مردمی علیه رژیم سلطنتی شاه و وقوع حادثه خونین ۱۵ خرداد، دامنه اعتراضات به سراسر کشور گسترش یافته و در ادامه با هدایتها و رهبریهای حضرت امام خمینی (ره)، منجر به ثمر نشستن مجاهدتها و تحقق آرمانهای انقلابی در راستای عزت و اقتدار کشور در بهمن سال ۱۳۵۷ گردید.

از خداوند متعال مسالت می نماییم که به زودی انقلاب اسلامی عزیز را به انقلاب جهانی حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف متصل گرداند.