روایتی از یکی از جنایت رژیم صهیونیستی در حق مادر فلسطینی

دیروز که بعد از دانشگاه خستگی تنم را به سمت منزل می‌کشیدم ، تصویری مرا عین یک مجسمه بر زمین چسباند - آلاء - پزشک، نه بهتر است بگویم مادر؛

او یک مادر جوان فلسطینی که صاحب ده فرزند بود

قلبم همچون گلوله‌ای نخ در وسط سینه ام با دیدن دست‌های که به اندازه نُه فرزند وسیع شده بود و همه را به آغوش کشیده بود بالا و پایین می‌شد

- چگونه این منطق را به دنیا بفهمانم که مادری نمی‌تواند در کسری از ثانیه لباس های گلدار، ن‍ُه جگر گوشه را به کفنی سفید مبدل کند

نه نمی‌توانم درک کنم حتی اگر قلبم از این غصه بایستد

گاهی پا بر روی رگ غیرتم میگذارم و می‌گویم وقتی می‌توانی درک کنی که در صحنه جنگ گرفتار باشی

جنگ چه مفهوم عجیبی!!!

 در یک نقطه می‌تواند با گرفتن، تو را بزرگ کند مثل شیر زنان غزه که باید درس مسلمانی را از آنان آموخت که چگونه دست دشمن را خواندند و با تمام وجود رشد نسل مسلمان را پاشنه آشیلی دانستد که میتواند نفس اهریمن را به شماره اندازد.

- و اما در نقطه‌ای جنگ در مه‌ای از تردید و ظاهر بینی دنیا تبر تیز میکند تا بر ریشه‌ای شیعه بکوبد و سقط کند تفکر خانواده‌ای که پیشران تمدن نوین اسلامی است با این شعار که تو نمی‌توانی در این وانفسای اقتصادی تربیت کنی چند فرزند را...

اما آلاء و آلاء‌ها الگوی سومی می‌شوند که بفهمانند به ما که می‌توان در عین داشتن بالا ترین سطح علمی در آشوب ناک ترین و ضعیف ترین و فقیر ترین نقطه دنیا به نام وطن زندگی کرد، خدمت کرد و ده فرزند تربیت کرد و یک شبه نُه فرزند را تقدیم مکتب و عقیده‌ات کنی و باز سرافرازانه ادامه دهی مسیر را

آلای عزیزم من و تمام زنان سرزمینم تمام قد، متواضعانه قد خم می‌کنیم در برابر شرافت و بزرگیتان و با یقین میدانیم که فرزندانتان «وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ» و به تأسی از مولایمان حضرت امیر(ع) به شما می‌گویم:«تَزُولُ الْجِبَالُ وَ لَا تَزُلْ، عَضَّ عَلَى نَاجِذِكَ، أَعِرِ اللَّهَ جُمْجُمَتَكَ، تِدْ فِي الْأَرْضِ قَدَمَكَ، ارْمِ بِبَصَرِكَ أَقْصَى الْقَوْمِ وَ غُضَّ بَصَرَكَ، وَ اعْلَمْ أَنَّ النَّصْرَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ» که اگر كوه ها از جاى كنده شوند تو ثابت و استوار باش، دندان ها را برهم به فشار، كاسه سرت را به خدا عاريت ده، پاى بر زمين ميخكوب كن، به صفوف پايانى لشكر دشمن بنگر، از فراوانى دشمن چشم بپوش، و بدان كه پيروزى از سوى خداى سبحان است. 

فاطمه حسینی

استان لرستان 

ارشد حقوق زنان

دانشگاه انقلاب تهران