به گزارش خبرگزاری بسیج از همدان، در سال ۱۳۵۹، آمریکاییها با اجرای عملیاتی موسوم به «پنجه عقاب» قصد داشتند با اعزام نیروهای ویژه، گروگانهای خود را از سفارت در تهران نجات دهند. این عملیات پس از ماهها برنامهریزی دقیق و آموزشهای ویژه آغاز شد؛ بهگونهای که برای کوچکترین خطا هم پیشبینیهایی شده بود. نیروهای آمریکایی با تجهیزات کامل و بهروزترین امکانات نظامی وارد خاک ایران شدند و گمان میبردند در مأموریتی بینقص، موفق خواهند شد.
اما آنچه پیشبینی نکرده بودند، اراده الهی و نصرت غیبی بود. طوفان شن، اختلال در پرواز بالگردها، برخورد هواپیماها، آتشسوزی و کشتهشدن نیروهای آمریکایی، همه در چند ساعت ورق را برگرداند و عملیات را در همان نقطهی اولیه متوقف ساخت. شکست، چنان سنگین بود که فرمانده عملیات در مصاحبهای گفت: «هیچ راهی برای نجات اجساد نبود و من در میان آتش نشستم و گریه کردم، احساس حقارت کردم و حس کردم دیگر آبرویی برایم باقی نمانده است.»
این شکست نهتنها اعتبار نظامی آمریکا را بهشدت خدشهدار کرد، بلکه به جهانیان نشان داد که تکیه صرف بر قدرت و تکنولوژی، بدون در نظر گرفتن اراده ملتها و مشیت الهی، نمیتواند تضمینکننده موفقیت باشد. در مقابل، ملت ایران که آن زمان تنها یک سال از پیروزی انقلابش گذشته بود، با دیدن این واقعه، اعتمادبهنفس بیشتری پیدا کرد و ایمانش به راهی که در پیش گرفته بود، عمیقتر شد.
از منظر دیپلماسی و سیاست بینالملل نیز این حادثه، به جمهوری اسلامی ایران امکان داد تا با اتکا به قدرت نرم، جایگاه خود را در سطح منطقه و جهان تثبیت کند. این تجربه تاریخی، همچنان یادآور این حقیقت است که ایمان، مقاومت و اتکای به خداوند، مهمترین مؤلفههای پیروزی یک ملت در برابر استکبار جهانیاند.
واقعه طبس، صرفاً یک شکست نظامی برای آمریکا نبود؛ بلکه یک هشدار تاریخی برای همه قدرتهایی بود که خیال میکنند میتوانند با تکیه بر زور و سلطه، اراده ملتها را در هم بشکنند. امروز، پس از گذشت بیش از چهار دهه، همچنان این پیام از دل شنهای طبس به گوش میرسد: «هیچ قدرتی بالاتر از اراده الهی و مقاومت یک ملت نیست.»
خبرنگار: علی اکبری ساجد
انتهای پیام/