هادی وکیلی در این یادداشت، پنجم اردیبهشت را یادآور شکست اعجاز گونه حمله نظامی آمریکا به ایران دانسته و آن را دومین شکست بزرگ و شگفتانگیز آمریکاییها پس از ویتنام، آن هم بدون رویارویی مستقیم با دشمن، توصیف کرده است.
وی با اشاره به بهانه آمریکا برای این تجاوز نظامی، یعنی آزادسازی گروگانهای آمریکایی (کارکنان سفارت آمریکا در تهران)، ادعای حقوقی آمریکا مبنی بر مصونیت سیاسی سفارت و اتباعش را "کاملاً مخدوش" خوانده و تأکید کرده است که این مصونیت مشروط به رعایت قوانین، حقوق و استقلال کشور میزبان و اجتناب از هرگونه رفتار خلاف عرف و قوانین دیپلماتیک بینالمللی است.
این استاد دانشگاه با اشاره به تبدیل سفارت آمریکا به یک پایگاه جاسوسی بزرگ (که بعدها با انتشار اسناد آن افشا شد)، این اقدام را مغایر با هرگونه عرف و قاعده حقوقی دانسته و معتقد است که پس از ناکامی تهدیدها و فشارها، آمریکا گزینه نظامی را انتخاب کرد.
وکیلی در ادامه، با یادآوری شرایط ناآرام و تثبیت نشده ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تأکید میکند که ازآنجاکه ایران سرزمینی بود که برای خدا به پا خواسته بود، خداوند حافظ و مدافع آن بود.
وی طوفان شن در صحرای طبس را تجلی دست قدرت الهی و "همچون طیر ابابیل" توصیف کرده که به لشکر مستکبران تاخت و آنان را نابود کرد.
وکیلی با اشاره به اعلام شکست مفتضحانه عملیات نظامی آمریکا توسط کارتر در صبح روز بعد، یادآوری این روز را برای جامعه ایران و دشمنانش "درسآموز، عبرتانگیز و مفید بلکه لازم و ضروری" دانسته و با تأکید بر باور به نصرت الهی، خاطرنشان کرده است: "باور کنید که اگر ما باخدا باشیم، خدا با ماست و خانه دشمنان خدا سستتر از بیت عنکبوت است."