به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج از کردستان، پاییز از راه رسیده است و در خیابان‌های شهر بیجار، وانت‌های زیادی را می‌بینید که بار آنها انگور‌های رنگارنگ است، انگور‌های یاقوتی سرخ و زردی که چشم هر بیننده‌ای را به خود خیره می‌کند؛ ولی سردی هوای پاییزی میل به خرید و مصرف آن را از ذهن پاک می‌کند.
تاکستان انگور یاقوتی در بیجار گروس یکی از بهترین انگور‌های غرب کشور است که چه از نظر طعم و مزه دارای کیفیت منحصر به فردی است و هم به علت ارتفاع از سطح دریا و نوع خاک اراضی باغات، از شکل ظاهری ویژه‌ای برخوردار است که لقب یاقوت بسیار برای این محصول صحیح و به جا است.
انگور یک محصول کاملاً راهبُردی محسوب می‌شود، انگور یکی از محدود میوه‌های است که هیچ بخش آن بدون استفاده و ضایعات نیست، ابتدا از چوب آن که به عنوان یک زغال با کیفیت استفاده می‌شود تا برگ و غوره و خود انگور که مرحله به مرحله قابل استفاده است و می‌تواند زمینه ساز تولید یک محصول دیگر باشد.
انگور را می‌توان پایه و اساس یک زنجیره بزرگ حساب کرد، محصولی که از زمان تولید تا مصرف یک‌چرخه مهمی را در پیشروی خود دارد که هر یک به تنهای می‌تواند به یک کارخانه بزرگ صنعتی تبدیل شود و اگر این آرزوی بزرگ را فراموش کنیم بازهم در حد یک کارگاه کوچک در قالب تعاونی‌های روستایی برنامه ریزی کرد.
بدون شک در فضای مجازی این روز‌ها تولیدکنندگان را می‌بینید که بی‌واسطه یا با واسطه کم با رنگ و لعاب جدیدی به نمایش میگذارند و مشتری خاص‌پسند خود را جذب می‌کنند، حال، امّا در خصوص انگور شهرستان بیجار قضیه هنوز در هاله‌ای از ابهام به سر می‌برد، محصولی که قابلیت تبلیغات گسترده و جشنواره‌های بزرگی دارد؛ ولی در پیچ و خم بی‌توجهی و بی‌مسئولیتی زخمی شده است و حال خوشی ندارد.
مسیری روشنی پیشروی تاکستان بیجار وجود ندارد و اگر به همین دستینه حرکت کند، دیری نخواهد شد که دیگر کسی انگور تولید نخواهد کرد و با اجاره دادن تاکستان و تغییر کاربری، دیگر خبری از انگور یاقوتی وجود نداشته باشد و این محصول خوشمزه و با خاصیت، از این دیار پر خواهد کشید و دیگر باید برای سایر شهر‌های هم‌جوار زمین کشاورزی فقط پرورش دهیم.
سال‌های پیش در یکی از جشنواره‌های انگور حسن آباد طرح شد که در این شهر با توجه به سطح زیر کشت انگور در سطح وسیع و حتی روستا‌های اطراف، می‌تواند ظرفیت مناسبی برای ایجاد صنایع تبدیلی در این دیار باشد و حتی سردخانه‌های بزرگی را نیاز دارد که این محصول را در دل خود جا دهد تا با فرصت بهتری و با قیمت مناسب‌تری به بازار عرضه شود و از این وضعیت نابسامان رها شود.
امروز که فصل برداشت انگور از بخش کرانی آغاز شده است و هم‌زمان سایر روستا‌های منطقه و حتی شهر‌های هم‌جوار کردستان به عرضه انگور روی آوردند، بازار از ورود زیاد عرضه اشباع شده است و متأسفانه با سرد شدن هوا عملاً تنها راهی که پیشروی باغداران است، تولید شیره انگور است که بازهم یک هزینه و بازار رقابت سخت‌تری را پیشروی تولیدکنندگان دارد.
از یک بازار اقتصادی پر تب و تاب سخن می‌گویم که می‌تواند بدون هیچ زحمت زیادی به یک ثروت زیاد دست یافت، امروز که جوانان بخش کرانی در معدن و کارخانه‌های صنعتی فعال هستند و در ساعات کاری و سرما و گرما در تلاش هستند، از ثروت خدادادی بی‌اطلاع هستند و نمی‌دانند با یک فعالیت چند ماهه، می‌توانند درآمدی داشته باشند که تمام سال را به استراحت به پردازند.
مهم‌ترین بخش دولت که می‌تواند در چرخه تولید انگور تأثیرگذار باشد، جهاد کشاورزی است، چون هم از نظر کارشناسی و تخصصی می‌تواند برای این تولید برنامه مشخصی ارائه دهد و هم با طرح توجیهی اقتصادی صنایع تبدیلی و سردخانه، راه را برای جذب سرمایه‌گذاران و توسعه این بخش از کشاورزی ارائه کند.
جشنواره انگور بی‌خاصیت است
احمد ویسی تولیدکننده انگور روستای چالاب می‌گوید: چند سال پیش جشنواره انگور در شهر حسن‌ّآباد برگزار شد و همان‌طور بی‌نتیجه رها شده، عده‌ای آمدند و رفتند و تمام، یعنی یک جشنواره نباید خروجی درست و با هدفی داشته باشد؟ جنگ شادی هم که برگزار می‌کنند یک هدف و برنامه‌ای دارد که در آینده قرار است چه اتفاقی بیفتند.
وی افزود: در همان جشن انگور ما باغداران هم شرکت کرده بودیم، سخنرانی آمدند و از کیفیت بالای انگور منطقه صحبت‌کردن و برخی هم به ظرفیت‌های اشتغال‌زایی آن اشاره داشتند، بعد هم نهار و خداحافظ! یعنی همان داشته‌های که داشتیم سر جای خود و در یک دورهمی شرکت کرده بودیم و خوش گذشت و رفت و تمام شد.
این تولید کننده انگور ادامه داد: به عنوان یک تولید کننده انتظار داشتم که وقتی از کیفیت انگور بخش کرانی صحبت می‌کنند و به ظرفیت‌های اقتصادی آن اشاره دارند، باید راهکار‌های هم ارائه می‌کردند که حداقل باغداران به تشکیل یک تعاونی تشویق و حمایت می‌شدند و در گام بعدی فکری هم برای بازاریابی و صادرات می‌شد.
ویسی گفت: من سرپرست یک خانواده هفت نفره هستم با سه دانشجوی برق، مکانیک و هنر، خوب اگر تاکستان برای اشتغال‌زایی فرزندان حرفی برای گفتن داشت که این همه هزینه دانشگاه و تحصیل نمی‌دادیم، با همان مدرک دیپلم در کار باغداری مشغول می‌شدند و امروز برای خود بیکار نبودند و یک زندگی جدید تشکیل داده بودند.
*ما فقط تولید می‌کنیم
امین یاسوکندی یکی از تاکستان داران شهر حسن‌آباد یاسوکند گفت: چندین سال است که من و پدرم در تاکستان انگور تولید می‌کنیم و برای فروش به بیجار می‌آییم، در این شهر از اول صبح بساط خود را پهن می‌کنیم تا بعد ظهر و سپس به شهر خودمان برمی‌گردیم و باز روز بعد همین کار را تکرار می‌کنیم، راهی به جز همین موضوع بلد نیستیم.
وی ادامه داد: در حال حاضر که هوا سرد شده است انگور حسن‌آباد درشت و آبدار است و فصل برداشت همین روز‌های سرد پاییزی است، همین انگور یاقوتی اگر ۲ ماه زودتر از راه می‌رسید مشتری بهتری داشت، منطقه کرانی سرد خیز است و به همین علت انگور در این منطقه بعد از تمامی مناطق کردستان و استان‌های اطراف قابل‌برداشت است.
این تولید کننده توضیح داد: انگور درشت و آبدار از انواع مختلفی دارد از حدود قیمت ۲۵۰ هزار ریال داریم تا ۵۵۰ هزار ریال، چون عرضه انگور زیاد است و سرمای هوا دیگر آن کیف خوردن انگور را کم کرده است مجبوریم قیمت‌ها را با حاشیه سود بسیار ناچیز ارائه کنیم، چون زمان اصلاً به نفع باغدار نیست.
وی ادامه داد: اگر همین انگور یاقوتی که نوع آن کشمشی است کمی زودتر به عمل می‌آمد، می‌توانستیم بخش زیادی از آن را در همان پشت بام خانه و یا محدوده روستا به کشمش تبدیل کنیم که از سودآوری بهتری برخوردار بود، این روز‌ها فقط انگوری که فروش نمی‌رود را می‌توانیم به شیره انگور تبدیل و به بازار پر رقابت بیجار عرضه کنیم.
یک سردخانه تنها خواسته ما است
محمد اسدی یکی باغداران روستای چالاب گفت: امروز همه فروشنده انگور هستند؛ چون همه روستایان که باغ دارند انگور خود را برداشت کردند و اول صبح آمده‌اند که تا ظهر بفروشند و برگردند سر باغ برای چیدن انگور، انگور محصولی نیست که اگر زمان برداشت را عقب انداخته تأثیری در کیفیت آن رخ ندهد.
وی افزود: مردم بیجاری علاقه زیادی به انگور کشمشی یاقوتی سرخ و زرد دارند، به همین علت این نوع انگور بیشتر تولید می‌شوند و متأسفانه از بازار رقابتی مناسبی هم برخوردار نیست، مردم به دنبال بهترین انگور، امّا با کمترین قیمت و ارزان هستند، یعنی مرگ زودرس برای انگور‌های که کیفیت ضعیف‌تری دارند.
این تولیدکننده اظهار کرد: اگر در همین شهر حسن‌آباد یک سردخانه داشتیم و محصولات خود را سر فرصت و بدون عجله برداشت می‌کردیم و با فرصت بهتری به بازار عرضه می‌کردیم، به این شکل چوب حراج بر سر انگور یاقوتی نمی‌خورد و قیمت واقعی این محصول با کیفیت مثل همان انگوری که از جنوب با قیمت یک میلیون و ۵۰۰ هزار ریال عرضه می‌شد نه امروز با یک‌سوم قیمت و با ضرر تولیدکنندگان باشد.
وی ادامه داد: یک سردخانه می‌تواند انگور را به مدت زیادتری نگهداری کند و با همین فرصتی که داشته باشیم، می‌توانیم سایر محصولات زیر مجموعه انگور مثل شیره و ترش آب را بهتر و با کیفیت مناسبی تولید کنیم و برای بازاریابی هم به سایر شهر‌های هم‌جوار محصول ارسال کنیم.
انتهای خبر/
