فتح الفتوح رزمندگان اسلام در طریق‌القدس
عملیات طریق القدس از جمله عملیات‌های مشترک سپاه و ارتش در طول جنگ ایران و عراق بود که با رمز یا حسین (ع) در سی دقیقه بامداد هشت آذر ۱۳۶۰ و با عبور نیروهای پیاده یگان‌های سپاه از میادین مین و مواضع دشمن در چندین محور به طور همزمان به ویژه در منطقه عمومی بستان و غرب سوسنگرد آغاز شد.
آغاز عملیات طریق القدس نوید فتح الفتوحی فراموش نشدنی را داد و با آزادسازی شهر بستان، راه برای دیگر فتوح ایران و بازپس‌گیری خرمشهر هموار شد.
این عملیات به‌عنوان اولین‌گام از سلسله عملیات‌های کربلا در منطقه دشت آزادگان با هدف آزادسازی بستان و بیش از ۷۰ روستای منطقه طراحی و از ۸ تا ۱۵ آذر ۱۳۶۰ اجرا شد.
رژیم بعث در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ خورشیدی با اتکا به تجهیزات لجستیکی و پیشرفته جنگی خود به مرزهای جنوبی ایران حمله کرد و در فاصله کمی، بسیاری از روستاها و شهرهای مرزی را ویران و مردم بسیاری را به خاک و خون کشید اما مقاومت خودجوش و مردمی در شهرهای خوزستان پیشروی دشمن را مهار کرد.
انتخاب منطقه دشت آزادگان برای اجرای عملیات، به این دلیل که پیوستگی خطوط دشمن از مهران و دهلران تا خرمشهر را از هم می‌گسست، بسیار مهم بود و کوتاه شدن دست دشمن از این منطقه سبب می‌شد که ارتش عراق برای ایجاد ارتباط بین دو جبهه خود در شمال و جنوب خوزستان، به ناچار مسافتی طولانی‌تر، یعنی محیط هورالهویزه را بپیماید که آسان نبود.
با اتخاذ استراتژی جدید در جنگ، هم زمان با تغییر دولت مردان و تحول رویکرد نظام از نظر سیاست داخلی و خارجی و فرماندهان سپاه و ارتش، موقعیتی فراهم شد تا موضوع جنگ که از زمان آغازش در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ تا یک سال بعد، موضوع فرعی دولت شده و در حاشیه قرار گرفته بود، در مرحله نوین، موضوع اصلی کشور شود و مسئولان فارغ از نزاع‌های کشوری و لشکری به اجرای همه مراحل استراتژی جدید جنگ بپردازند.
ساعت سی دقیقه بامداد روز هشتم آذر ماه سال ۶۰، جمهوری اسلامی ایران، دومین عملیات پیروزمندانه خود را با نام طریق القدس برای آزادسازی بستان آغاز کرد. امام خمینی (س) آن را فتح الفتوح نامید.
