رنگ و بوی ماتم عزای امام‌حسین (ع) در جبهه‌ها چگونه بود؟

همزمان با گرفتن رنگ و بوی عزا در کل کشور روز‌های محرم در دوران دفاع مقدس و در جبهه‌های جنگ غرق در ماتم و عزاداری اباعبدالله می‌شد. محرم اوج دلدادگی رزمنده‌ها به خدا بود. با اینکه ذکر یا حسین از لب، و فکر کربلا از ذهن رزمنده‌ها جدا نمی‌شد، اما محرم بهانه‌ای بود برای یادآوری بیشتر قیام عاشورا. رزمنده‌ها در حسینیه‌ها و گاه در سنگر‌ها و مقر‌ها از هر فرصتی برای برپا داشتن عزاداری استفاده می‌کردند.

فضای مقر‌ها رنگ عزا به خود می‌گرفت. نیرو‌های تبلیغات تمام سعی خود را برای فضاسازی‌های محرمی با نوشتن پلاکارد‌ها و پرچم‌های مشکی به کار می‌گرفتند. شعار‌ها و نوا‌های دسته جمعی صبحگاه متناسب با حال و هوای محرم گفته می‌شد
برای بسیاری از رزمنده‌ها محرم‌های جبهه منحصر به فردترین محرم‌ها در تمام عمرشان محسوب می‌شود.

آرزو‌ها برای شهادت در این ماه رنگ و بویی دیگر می‌گرفت، و گویی مشتاقان شهادت در این ایام مشتاقانه‌تر آغوش خود را برای شهادت باز می‌کردند. هرکسی دوست داشت تا شهادت در این ماه نصیبش شود، آرزویی که برای برخی به وقوع می‌پیوست و آنان را همراه با اصحاب امام حسین (ع) بر سر یک سفره می‌نشاند.

 

در فیلمهایی که از گذشته مانده است عزاداری رزمندگان در جبهه‌ها، در سه بخش به تصویر کشیده شده است. اولین بخش، مربوط به عزاداری نیرو‌های لشکر علی‌ابن‌ابی‌طالب در شب عاشورا است. بخش دوم، عزاداری رزمندگان تیپ قمر‌بنی‌هاشم در روز عاشورا است و سومین بخش مربوط به برگزاری مراسم شام غریبان در حضور خلبانان هوانیروز مستقر در جبهه‌های جنوب است.