خبرگزاری بسیج_ ابوذر باقری: چند سالی است که اکثر شهرها و روستاهای کشور میزبان شهدایی است که در تحت عنوان مدافعان حرم عقیله بنی هاشم حضرت زینب سلام الله علیها به خارج از مرز های کشورمان رفته اند می باشد. شهدایی که رهبر معظم انقلاب در اهمیت حرکتشان فرمودند: «با دشمنی مبارزه کردند که اگر اینها مبارزه نمیکردند، این دشمن میآمد
داخل کشور. اگر جلویش گرفته نمیشد ما باید اینجا در کرمانشاه و همدان و در
بقیه استانها با اینها میجنگیدیم و جلوی اینها را میگرفتیم. در واقع
این شهدای عزیز ما جان خودشان را در راه دفاع از کشور، ملت، دین و انقلاب
اسلامی فدا کردند. (بیانات در دیدار خانوادههای شهیدان مدافع حرم 5/ بهمن/
94)». قصد تشریح اهمیت فداکاری و ایثار جوانان پاک باخته و شیردلی که از همه هستی و دارایی خود گذشتند و خانواده و زن و بچه را ترک کردند تا در سرزمینی دورتر مدافع حق و مظلوم باشند و جلوی ارتش بی رحم باطل را سد کنند تا ناموس ما در وطن در آرامش باشد را نداریم.
موضوعی که این روزها باعث آزار روحی دلسوزان نظام و انقلاب شده بی توجهی برخی مسئولان و دولتمردان به موضوع شهدای مدافع حرم از جمله عدم رسیدگی به خانواده آنها و حمایت از بازماندگان این شهداست. مظلومیت شهدای مدافع حرم در داخل کشور هر روز نمایان تر می شود. شاید کسانی که در دهه اول انقلاب شاهد تشییع باشکوه شهدای جنگ تحمیلی بودند و خانواده های شهدا را مورد حمایت و سرپرستی قرار می دادند فکرنمی کردند روزی مجددا شاهد تشییع غریبانه و بدون سر و صدای شهدایی باشند که کیلومترها دورتر برای اهداف انقلاب جان شان را از دست داده باشند و اکنون اینگونه غریبانه در سایه بی توجهی مسئولان مدعی انقلابی گری و وطن پرستی به خاک کشور بازگردند.
عدم اطلاع رسانی مراجع و سازمان های مربوطه در خصوص ماهیت و چرایی دفاع از حرم و تشریح لزوم حضور نیروهای مستشاری ایران در سوریه و عراق برای مردم به عنوان یکی از ضعف هایی است که باعث شده اکثر مردم نسبت به این موضوع مهم ناآگاه باشند و برایشان چندان مهم نباشد که چرا ما باید در بیرون از مرز ها از کشورمان دفاع کنیم کاری که آمریکا و دیگر ابرقدرتها نیز برای امنیت و منافع کشورشان انجام می دهند و هزاران کیلومتر دورتر در خاورمیانه نیروهایشان را مستقر کرده اند. ضعف حوزه اطلاع رسانی جبهه خودی باعث شده است که شبکه های معاند از جمله "من و تو" و " بی بی سی" از این فرصت استفاده کنند و برای مردم جوری قضیه را تفسیر کنند که نیروهای ایرانی برای مقاصد سیاسی و قدرت طلبانه و برای موضوعی خارج از قواعد بین المللی و منافع ملی در حال نبرد با داعش و تکفیری ها در کشور ثالث هستند و این قضیه باعث شده است که اینگونه مراسمات تشییع و ختم این قهرمانان ملی غریبانه برگزار شود و مردم را از حضور در این مراسمات برحذر می کنند.
برخی مسئولان و مدیران دولتی در قبال وظایفشان نسبت به خانواده شهدای مدافع حرم کم کاری و سهل انگاری می کنند، گویا طبق تعهدی نانوشته با کدخدا در پسابرجام چندان تمایلی به حضور نظامی و مستشاری ایران در بیرون از مرزها ندارند و با کم محلی و عدم مسئولیت پذیری در رسیدگی و سرپرستی خانواده های محترم شهدای مدافع حرم پالس هایی را به طرف غربی مبنی بر جدا بودن صفشان با مردم و انقلابیونی که منافع نظام را در دفاع از مظلومین و مسلمانان بی پناه منطقه میبینند ارسال کنند. متاسفانه باید گفت بی خیالی و بی توجهی مسئولان نسبت به این موضوع ریشه های
سیاسی دارد و چون از اساس با این تفکر و اعتقاد زاویه دارند پس نسبت به
ارائه خدمات و انجام وظایف کوتاهی میکنند.
چه دلیلی دارد ماه ها پس از دفن کردن شهید افغانستانی هنوز سنگ قبری برای مزار مطهرش تهیه نشده باشد ویا طبق گفته فرزند شهید همدانی، همسر یکی از شهدای مدافع حرم برای تامین هزینه های زندگی مشغول کارگری شده باشد. باید گفت مسئولان بی تدبیر باید اکنون خجالت بکشند که چرا همسر یک شهید برای پر کردن شکم فرزندانش و رفع مایحتاج اولیه زندگی به صورت روز مزد کار کند و در عین حال برخی مدیران در سیستم اشرافی و مجلل دولت حقوق های ده ها میلیونی و پاداش های صدها میلیونی دریافت کنند مگر امنیت و آرامش فعلی این مرز و بوم و استحکام میز و قدرت این مسئولان از برکت مجاهدت امثال این جوانان انقلابی و متدین که پیشانیشان هدف قناسه های تکفیری ها قرار گرفته نیست؟
در این سال ها بارها مقام معظم رهبری با خانواده این شهدای گرانقدر دیدار عمومی و خصوصی داشته اند و آنان را مورد تفقد قرار داده اند تا بلکه دولتمردان تشویق شوند و بیشتر به این خانواده ها و بازمانده ها توجه کنند اما انگار قرار نیست مظلومیت و غربت قهرمانان مدافع حرم جدی گرفته شود.