کمیل نقی پور روزنامهنگار و کارشناس سیاسی در گفتگو با خبرنگار سیاسی
خبرگزاری بسیج، درخصوص اظهارات اخیر وزیر امور خارجه در مصاحبه با یک نشریه ایتالیایی و گره زدن دوباره مذاکرات هسته ای به مسائل انتخاباتی اظهار داشت: آقای ظریف برای اولین بار نیست که در مورد یک مسئله داخلی در یک محیطی که مربوط به مسائل داخلی نمیشود اظهار نظر می کند.
نقی پور ادامه داد: قبلا نیز شورای روابط خارجی امریکا چنین مسئلهای را مطرح کرده بود که اگر عواید برجام حاصل و نصیب ایران نشود و برجام محقق نگردد، نتیجه آن در انتخابات آتی ریاست جمهوری ایران مشخص می شود.
وی عنوان کرد: البته دولت نیز بر اساس آن برنامهریزی که داشت توانست از جو تبلیغاتی که بعد از مذاکرات هستهای بوجود آمد استفاده کند و بخشی از کار خود را در بحث انتخابات جلو ببرد، اما آقای ظریف با اینگونه اظهارات یک سنگ بنای کجی را پایهگذاری میکند و آنهم این است که مناسبات سیاست داخلی را با مناسبات خارجی ارتباط مستقیم میدهد.
نقیپور در توضیح بیشتر افزود: فهوای کلام ظریف این است که به غرب پیغام می دهد اگر میخواهد چنین جریان میانهرویی که اهل گفتگو، مذاکره و بده بستان است و اکنون در ایران شکل و در رأس قدرت قرار گرفته تداوم داشته باشد نیاز به این است که شما نیز راه و مقدماتی را فراهم کنید و آن مقدمات این است که گشایش اقتصادی ایجاد کنید تا مردم به ما اعتماد پیدا کنند و کارآیی ما و دولت ما را متوجه شوند و در انتخابات به ما رای بدهند.
این روزنامهنگار در ادامه تاکید کرد: این پالس مستقیم آقای ظریف به طرف خارجی یک پاسکاری دیپلماتیک برای دخیل کردن سیاستهای کشورهای غربی در مسائل داخلی است؛ چشم امید دولت و سیاستهای او برای اجرایی و عملیاتی شدن و حل مشکلات داخلی کشور به خارج از کشور است که شخص رئیسجمهور نیز با عبارت بستن با کدخدا آن را مطرح کرده بود؛ یعنی برای حل مشکلات داخلی باید نگاهمان به خارج از کشور باشد.
نقی پور در خاتمه خاطرنشان کرد: نگاه به خارج از کشور به استقلال و عزت کشور ضربه میزند؛ چراکه همانطور که خود امریکاییها میگویند دشمن اصلی ما ایران است و این امریکا اگر بخواهد برای ایران گشایشی را در نظر بگیرد یا حاصل کند مطمئنا خیلی بزرگتر از آن اقدامی که میخواهد انجام دهد از ایران امتیاز بسیار بزرگ میگیرد و اتفاقا آن چیزی را هم که وعده کرده برای گشایش اقتصادی در ایران انجام دهد به آنهم عمل نخواهد کرد، مثل داستان برجام که نمونه خیلی واضح و روشن آن است.