به گزارش خبرگزاری بسیج از همدان، در تقویم پر افتخار شهرستان اسدآباد، هفتم مرداد ۱۳۶۷ به عنوان سالروز شهادت شهید حبیبالله لطیفی ثبت شده است؛ اما بنا بر قرائن و اسناد معتبر، این شهید والا مقام در پنجم مردادماه، در عملیات غرورآفرین مرصاد و در مقابله با یورش کور دلانه منافقین به فیض عظیم شهادت نائل آمده است. ۳۷ سال از آن روز میگذرد؛ اما یاد و نام او، همچنان بر بلندای خاطرههای یک شهر، استوار ایستاده است.
شهید حبیبالله لطیفی فرزند طاهر، متولد سال ۱۳۴۱ در شهرستان اسدآباد بود؛ کودکی که در دامان خانوادهای مؤمن و متدین پرورش یافت. از همان دوران خردسالی با قرآن، احکام و هیئات مذهبی مأنوس بود و روح و جان خود را با آیات وحی نورانی میکرد. باهوش، مؤدب، خوشاخلاق و محبوب دلها بود؛ نمونهای از فرزندان ممتاز آن روزگار.
دوران نوجوانیاش مصادف شد با ایام پرالتهاب انقلاب اسلامی؛ حبیب جوان، آگاه از مکتب اهلبیت علیهمالسلام، همچون هزاران نوجوان انقلابی، پا به میدان مبارزه با رژیم طاغوت گذاشت. پس از پیروزی انقلاب، از فعالان کمیتههای مردمی حمایت از محرومان شد و با تمام توان در مسیر خدمت به مردم قدم برداشت.
با آغاز جنگ تحمیلی، صدای لبیکگوی او به فرمان امام، در صفوف پاسداران انقلاب پیچید. لباس سبز سپاه بر تن کرد و در قامت یک پاسدار حقیقی، به جبهههای غرب و جنوب کشور اعزام شد. او که در طول دفاع مقدس همواره در خط مقدم نبرد حضور داشت، با خلوص، تقوا، متانت و تواضع مثالزدنیاش زبانزد همرزمان و فرماندهان بود. آنقدر شایسته بود که فرماندهی ستاد تیپ ۲۳ نصرت را بر عهده گرفت.
سال ۱۳۶۱ در سن ۲۰ سالگی ازدواج کرد و صاحب یک پسر و دو دختر شد؛ خانوادهای که امروز مایه فخر دیار خود هستند. تا پایان جنگ، در عملیاتهای متعدد و مناطق مختلف حضور داشت و در نهایت، در پنجم مرداد ۱۳۶۷، در جریان عملیات مرصاد و دفاع از میهن در برابر حمله خونریزانه منافقین، در منطقه چهارزبر اسلامآباد غرب بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر پاک او در جوار دیگر شهدای شهرستان اسدآباد آرام گرفت.
در سوگ او، سردار شهید سپهبد علی شادمانی، از دوستان و همرزمان صمیمیاش، سالها بعد با حسرتی سوزناک چنین گفت: «من شهادت میدهم که شهید حبیبالله لطیفی از پرهیزکارترین پاسداران ما در دفاع مقدس بود. لطیفی واقعاً معصوم بود. هر بار که از مسیر همدان به کرمانشاه عبور میکنم و عکس نورانیاش را در ورودی اسدآباد میبینم، به حال او غبطه میخورم و به حال خودم افسوس!» و شاید اگر عمرش به درازا میکشید، امروز در کنار همان رفیق شفیق، سردار شادمانی، به دست اشقیالاشقیا، دشمنان کوردل این ملت، به شهادت میرسید؛ همانگونه که بسیاری از مردان مرد این خاک، عاقبت به آرزویشان رسیدند.
به همین مناسبت، همزمان با سالگرد عملیات غرورآفرین مرصاد و نیز یادبود عملیات شنام، مراسمی روز پنجشنبه ۸ مرداد ۱۴۰۴، با حضور همرزمان شهیدان، یادگاران دفاع مقدس و خانواده معظم شهدا، در سالن اجتماعات اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان اسدآباد برگزار خواهد شد.
یادش گرامی، راهش پر رهرو، و نامش تا ابد بر تارک افتخار این مرز و بوم جاودانه خواهد ماند.
انتهای پیام/