خدیجه (س) برترین زن و مایه مباهات خداوند
حجت‌الاسلام والمسلمین حمیدی‌نسب مسئول دفتر نمایندگی ولی فقیه در ناحیه مقاومت بسیج امام حسین علیه‌السلام ضمن تسلیت وفات حضرت خدیجه کبری (س) گفت: حضرت خدیجه (س) در دهم ماه مبارک رمضان سال دهم بعثت و سه سال قبل از هجرت پیغمبر از دنیا رحلت کردند.
او افزود: خدیجه (س) دختر خویلد بن اسد بن عبدالعزی بن قصی، از خاندان قریش و فاطمه بنت زائده بود. حضرت خدیجه (سلام‌الله‌علیها) با چند واسطه دختر عموی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و از جهت ریشه خاندانی با ایشان متحد بودند.
مسئول دفتر نمایندگی ولی فقیه در ناحیه مقاومت بسیج امام حسین (ع) ادامه داد: در فضیلت حضرت خدیجه همین بس که این بانوی بزرگوار از لحاظ ایمان و از لحاظ فضیلت به جایی رسیده که پیامبر در روایتی فرمودند: ای خدیجه، خداوند متعال هر روز به تو در مقام برترین زن به ملائکه خویش مباهات می‌کند.
حجت‌الاسلام والمسلمین حمیدی‌نسب گفت: شخصیتی که برخی از مفسرین بزرگ می‌فرمایند در برخی از آیات قرآن کریم اسم حضرت خدیجه (س) در آیه هشتم سوره ضحی (وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ) آمده که می‌فرمایند که ای پیامبر تو فقیر بودی اما خداوند متعال به وسیله اموال حضرت خدیجه سلام‌الله‌علیها تو را غنی کرد.
او در ادامه اظهار داشت: طبق روایات تقریباً حضرت خدیجه قبل از ازدواج با پیامبر ۸۰ هزار شتر داشت، کاروان تجاری ایشان مرتباً بین یمن، طائف، حجاز مکه و سایر بلاد در تردد بود و چند هزار برده داشت که در زراعت و اداره کاروان‌های تجاری مشغول بودند. اما بعد از اسلام تمام اموالش را در اختیار پیامبر اسلام قرار داد. یعنی اگر اسلام رشد کرد یکی از دلایلش ثروت حضرت خدیجه بود.
مسئول دفتر نمایندگی ولی فقیه در ناحیه مقاومت بسیج امام حسین علیه‌السلام گفت: آقا امیرالمومنین می‌فرماید اولین خانه‌ای که نور وحی در آن تشعشع پیدا کرد خانه حضرت خدیجه سلام‌الله‌علیها بود. اولین زنی که هم به پیامبر ایمان آورد حضرت خدیجه سلام‌الله بود.
حجت‌الاسلام والمسلمین حمیدی‌نسب در ادامه تصریح کرد: حضرت خدیجه (س) پیغمبر را یاری کرد و با اینکه فرد عادی نبود و ثروت بسیار زیادی داشت اما ثروتش را در اختیار پیغمبر گذاشت. نباید به مال و ثروت به‌عنوان هدف نگاه شود. بعضی از مردم می‌گویند آیا اسلام با ثروت مخالف است؟ نه مخالف نیست به شرط آنکه به اموال و ثروت به‌عنوان یک هدف نگاه نشود. به دیگران کمک شود، دست فقیری گرفته شود و از این ثروت برای آباد کردن آخرت خود استفاده کند.
