به گزارش خبرگزاری بسیج، عبدالله شایان" عضو هیئت علمی و استاد اقتصاد دانشگاه ایلام، با اشاره به نامگذاری سال ۱۴۰۲ از طرف مقام معظم رهبری گفت: نامگذاری امسال به نام مهارتورم، رشد تولید از طرف مقام معظم رهبری در پی سال‌هایی است که اسامی سال‌ها عمدتا حول مسایل اقتصادی چرخیده است.
وی افزود: در طی این سال‌ها بدنه اجرایی دولت و سایر بخش‌های مرتبط با احساس مسئولیت جلسات زیادی در مورد موضوعات این سال‌ها برگزار کرده اند که البته این جلسات با حضور دانشگاهیان به صورت نقش با اهمیت درجه دو نیز همراه بوده است، نتایج متاسفانه عمدتا تولید گفتمان و بعضا الفاظ دهان پر کن در حوزه اقتصاد بوده است.
شایان با بیان اینکه با وجود این تلاش‌ها همچنان اقتصاد ما وابسته به اقتصاد نفتی بوده و تولید تقویت نشده است، اضافه کرد: برای تحقق این مهم، راه حل کوتاه و تک جمله‌ای وجود ندارد، آسیب شناسی این وضعیت اقتصادی باعث می‌شود درس‌هایی برای استفاده جهت آینده اقتصاد کشور داشته باشیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه ایلام، در بیان اوضاع تولید کشور و راه‌های تحقق شعار سال گفت: در جهت تحقق این مساله دو موضوعی که محوری و نقطه تمرکز اصلی هستند: اول لزوم کاربست دانش اقتصاد و دوم برنامه ریزی عملیاتی صحیح و متناسب است که در ابتدا ذکر این نکته که دانش اقتصاد عموما نقش حداقلی برای دولت آنهم تنها در حوزه ستادی را می‌پذیرد، ضروری است.
شایان خاطرنشان کرد: کشور ما قبل و بعد از انقلاب تجربه‌ای نزدیک به ۷۰ سال برنامه ریزی دارد که با نگاهی اجمالی به وضعیت امروز اقتصاد کشور نتیجه گیری این است که در این تجربه چندان موفق نبوده ایم.
وی تصریح کرد: نگاه به این تجربه و نیز توجه به تجربیات دیگران در مسیری که اقتصاد ما باید طی می‌کرد و دو موردی که باید نقطه تمرکز باشند مهم است، لذا لازم نیست ما چرخ را دوباره اختراع کنیم و هربار آزمون و خطا کنیم؛ بنابراین در مسیر اشتباه قبلی گام برداشتن یعنی "خواستن تکلیف در این زمینه از بدنه اجرایی دولت و سایر بخش‌های مشابه مرتبط در کشور" اولین اشتباه است، چرا که نشان داده اند با رعایت سطح استاندارد تخصصی در دو مورد اصلی یعنی "لزوم کاربست دانش اقتصاد و برنامه ریزی عملیاتی صحیح و متناسب" که ذکر شد فاصله زیادی دارند.
این کارشناس اقتصادی با اشاره به اینکه، همه مسایل اقتصادی امروز در دنیا با محوریت دانش پیگیری می‌شود یادآور شد: یکی از دلایل مهم وضعیت اقتصادی کشور و عدم رونق تولید این است که بدنه اجرایی دولت و سایر بخش‌های مرتبطی که ذکر شد در ارتباط با دانشگاه‌ها و پژوهشکده‌ها به عنوان مراجع اصلی دانش در کشور به صورت جزیره‌ای عمل می‌کنند. این مساله دقیقا برخلاف تجربه کشور‌های توسعه یافته است که دانش و عملکرد در حوزه اقتصاد به صورت رفت و برگشتی در هم تنیده اند و به صورت دو بال باعث پیشرفت و افزایش مستمر بهره وری بعنوان فاکتوری مهم در اقتصاد می‌شوند.
شایان با تاکید بر اینکه بنای شروع مبحث رشد تولید در دو حوزه‌ای که ذکر شد باید ابتدا در دانشگاه‌ها پی ریزی شود بیان داشت: فارغ از مبحث کلان نگر فوق و در توجه به جزئیات بیشتر، یکی دیگر از معضلات اصلی تولید در ایران بانک محور بودن نحوه تامین مالی تولید است که متاسفانه در یک سیستم بانکی ربوی، ناکارآمد و غیر شفاف است، البته در این زمینه تلاش‌هایی توسط دولت‌ها در استفاده از ابزار‌هایی مثل تسهیلات تکلیفی شده است که در عمل هم فساد زاست و هم خروجی نتایج آن حاکی از نرسیدن به هدف است.
عضو هیئت علمی دانشگاه ایلام تصریح کرد: برای دستیابی به رشد تولید، تامین مالی تولید با استفاده از بازار سرمایه در کنار یک سیستم بانکی مطلوب میتواند راه حل ارزانتر و شفافتری باشد که البته پیش شرط‌هایی مثل تعمیق بازار سرمایه و تنوع بخشی به ابزار‌های موجود در آن و همچنین افزایش شفافیت در این بازار یکی از راه حل‌ها برای تقویت تولید است.
این استاد اقتصاد دانشگاه ایلام، وجود فاکتور‌های دیگری از جمله بوروکراسی‌های پیچیده اداری و پیش بینی ناپذیربودن شرایط اقتصادی را از جمله موانع پیش روی تولید عنوان و بیان کرد: فضای کسب و کار و فرایند‌ها در سایه ریسک‌های ناشی از تغییرات شدید نرخ ارز، تورم و سایر ریسک‌های سیستماتیک و غیر سیستماتیک در فضای اقتصاد کشور، شفافیت، مبارزه با فساد و رویه‌های فسادزا هم فاکتور‌های مهمی هستند که ریسک‌های اقتصادی را کاهش می‌دهند و در رونق یافتن تولید اثر گذار خواهند بود.
