دیماه سال ۹۸ روز اسارت آفتاب و اوج جنایت جانیان جهان بود، روزی که ماه محبت در خسوف محنت گرفتار شد و خورشید رحمت در کسوف کراهت به عزا نشست
به گزارش خبرگزاری بسیج ،در این روز که نحوست آن به نهایت رسید، سردار صلح و سماحت از سریر صبح به سرای صداقت عروج نمود.
او که از ورای محاسبات انسانی رهسپار مکاشفات محض الهی بود، محو سنت ثابت خدا گردید تا صحنه گردان محشر صفا شود.
او مصداق مهر بود و الگوی اخلاق، خوبی را سبب بود و الگوی عزت و ادب، سردار صدرنشین قلبها نماد عقل علمی بود و نمود اخلاص عملی.
صابری صبور و شاکری شکور که با ستایشی عرفانی و گرایشی قرآنی حرکتی پربرکت آغاز نمود که نمک نانمان شد و زیبایی زمانمان گردید.
این سردار سربدار، چون دنای دل و شمیم گل در کسوت عقل، نایره‌ی نقل و کیمیای کردار و گل گفتار حجت را بر تاریخ تمام کرد و عبادت تاجرانه را فدای خدمت خالصانه نمود.
آزادمردی که کثرت اموال و شوق امیال را به مسلخ عشق برد و تکامل زندگی را به تداوم بندگی پیوند داد.
سربازی ساده و دلیری دلداده که شهر دل، کوچه جود و میدان وجود را به کشور جان متصل کرد و جهانی سرشار از شرافت، شهامت، افتخار و اقتدار ایرانی را به بوجود آورد.
این آذرخش الهی با عهدی ابدی و جَهدی جاودانی شراره شیطانی استکبار را به شوری رحمانی تبدیل و مواضع مقاومت را نیز توسعه بخشید.
او به همراه یاران غار و مونسان شب‌های تارش شهیدان شهیر و شاهدان عبیر ابو مهدی المهندس و حسین پورجعفری دست داد تا دل آرام گیرد، سرش را فدا کرد تا جان نمیرد و هستی خود را هبه نمود تا هادی حکم کند.
سردار پرغمخوار زمان؛ در سومین پاییز پکری و خونین‌ترین زمستان انقلاب دست جان افزا و نگین نورافروزت را بسوی خدای خوبی‌ها دراز می‌کنیم و عرضه می‌داریم که؛ سردار سرافراز اردوگاه علی تو شیرازه ی شهر عشقی و شب معراج ماه که هلهله نامت در سینه ایران موج می‌زند.
قیام قامتت با آلاله‌های امید و ابدیت همنوایی می‌کند و نجوای ملکوت تو چلچله‌های بهشت را مجنون کرده است.
واژه‌ها ویران، کلمات کسل، جملات جاخورده، عبارات عزادار و سطور در غم فقدانت سر بزیرند.
آری؛ براستی که تو مرد میدانی و تو جان جهانی.
