شهید «همدانی»، مردی از جنس باران ...

به گزارش خبرگزاری بسیج از همدان، امسال در حالی فراق «حاج حسین» رابه سوگ می‌نشینیم که عزادار عروج «حاج قاسم» و «فراق کربلا» نیز هستیم.

«حسین همدانی» شاگردی زرنگ و مخلص بود از مکتب امام خمینی (ره) که توانست در ۶۵ سالگی و پس از ۴۱ سال مجاهدت مزد خود را بگیرد.

او مشی امام خامنه‌ای (مد ظله العالی) را به خوبی درک کرده بود و به ندای مردم‌داری، مردم یاری و تخاطُب با مردم به خوبی لبیک گفته بود.

سردار «همدانی» برای مردمش همیشه در دسترس بود و کمک کننده آنان در مشکلات.

از بین همه ویژگی‌های شاخص ایشان زیست اجتماعی و سبک زندگی او بیشتر به چشم می‌آمد. اگر چه نگارنده این سطور، خود یارِ غار حاج حسین نبوده، ولی بسیاری از فضائل و خصائل او را به چشم دیده و به گوش شنیده و بار‌ها آن‌ها را خوانده یا برایمان روایت کرده‌اند.

«حسین همدانی» در موضوعات مردمی و اجتماعی صاحب سبک بود، آنجا که نیاز بود بچه‌های رزمنده را در هیأتی زیر خیمه اباعبدالله الحسین (ع) جمع کند، هیأت رزمندگان ثارالله را در دهه ۶۰ تأسیس کرد و رونق بخشید.

پس از دوران دفاع مقدس با زیرکی، موقعیت شناسی و زمان شناسی که داشت، تلاش کرد برای ترویج فرهنگ قرض الحسنه و حل مشکلات اقتصادی مردم، مؤسسه قرض الحسنه عدل اسلامی را تأسیس کند و الحق مؤثر هم بود. برای انسجام رزمندگان بعد از دفاع مقدس مجمع پیشکسوتان جهاد و شهادت را بنیان نهاد. او با راه‌اندازی مؤسسه خیریه «ثارالله» به یاری محرومین شتافت.

کسی نمی‌تواند نقش بی‌بدیل و پررنگ او را در بنای باغ موزه دفاع مقدس همدان انکار کند.

«حاج حسین» در سبک زندگی و زیست اجتماعی‌اش به خیمه امام حسین (ع)، ولایت و انقلاب و مردم به شدت وفادار و ارادتمند بود.

سردار «همدانی» فقط متعلق به بچه‌های رزمنده، انقلابی و هیأتی نبود، او با همه مردم مأنوس بود. چند ماهی که در فتنه ۸۸ فرماندهی میدانی تهران شد، تمام تلاشش را به کار برد تا صف معاندین و معارضین را از صف افرادی که سوأل و شبهه داشتند جدا کند و برای این منظور خودش در خیابان‌ها حاضر شد تا جوان فریب خورده‌ای، آسیب نبیند و تلاش می‌کردند به شبهات و گره‌های ذهنی جوانان پاسخ دهد.

«حسین همدانی» از جنس مردم بود، با مرام و با صفا. این را از تشییع جنازه‌ای که به تعبیر رهبرانقلاب «همه مردم همدان آمدند...» باید فهمید از نصب تمثال او در مغازه‌ها، خودروها، کارخانه‌ها، کوچه‌ها، خانه‌ها و... باید درک کنیم.

غم «حسین همدانی» همه را عزادار کرد و مردم به احترام مجاهدت و مرامش تمام قد ایستادند...

«حسین همدانی» مردی از جنس باران بود؛ با سخاوت و بی‌مضایقه...

 

ما بی‌تو غریبیم در این شهر، دلیرا
یک بار دگر از دل این معرکه برگرد

یادداشت از: علی بقایی

انتهای پیام/