به گزارش خبرگزاری بسیج از ملایر، محمد فتحی می‌آباد از رزمندگان دفاع مقدس به مناسبت هشتم اسفند ماه سالروز شهادت «حاج حسین خرازی» یادداشتی با عنوان «علمدار جبهه ها» نوشت.
در این یادداشت آمده است: او با انقلاب آغاز کرد و در کمیته انقلاب اسلامی فعالیت خود را شروع کرد و در سپاه به درجات عالی از نظر روحی وجسمی رسید و در تاریخ 8 اسفند 65 در عملیات سرنوشت ساز کربلای 5 به دیدار ارباب بی کفن خود یعنی امام حسین ابن علی(ع) رسید.
او در جبهه به «علمدار جبهه‌ها» معروف بود، چون در عملیات خیبر یک دست خود را به راه خدا داده بود. او همان «حاج حسین خرازی» عزیز از محله فقیرنشین اصفهان است.
شهید «خرازی» در آزادسازی بستان بهترین مانور عملیاتی را با دور زدن دشمن از چزابه و تپه‌های رملی و محاصره كردن آنها در شمال منطقه بستان انجام داد و پس از عملیات پیروزمندانه طریق القدس بود كه تیپ امام حسین (ع) رسمیت یافت.
در عملیات فتح المبین دشمن را در جاده عین خوش با همان تدبیر فرماندهی اش حدود 15 كیلومتر دور زد و یگان او در عملیات بیت‌المقدس جزو اولین لشكرهایی بود كه از رود كارون عبور كرد و به جاده اهواز- خرمشهر رسید و در آزاد سازی خرمشهر نیز سهم بسزایی داشت. از آن پس در عملیات مختلف همچون رمضان، والفجر مقدماتی، والفجر 4 و خیبر ...... در سمت فرماندهی لشكر امام حسین(ع)، به همراه رزمندگان دلاور آن لشكر، رشادتهای بسیاری از خود نشان داد.
یک خاطره از این سردار پرافتخار سپاه اسلام حاج حسین عزیز؛ در آخرین روزهای اسفند سال 64 هنگامی که گردان 151 مسلم ابن عقیل(ع) شهرستان ملایر در محور کارخانه نمک عراق در وضعیت پدافندی بود با توجه به کمبود نیروها بدون استراحت به مدت 15 روز از ان خط جانانه دفاع کردند .یک روز شهید بزرگوار عبدالله عابدینی فرمانده گروهان یکم از گردان به حقیر که معاون ایشان بودم فرمود برو به آقای تاجوک بگو فکری برای جایگزین نیروها کند، من هم رفتم که با آقای تاجوک صحبت کنم وقتی وارد سنگر شدم با صحنه ای مواجه شدم که هم برایم جالب بود هم باعث شرمندگیم شد وقتی دیدم یک رزمنده با کلاه نخی با یک دست روی نقشه با اقای تاجوک مشغول برنامه ریزی هستند. سلام کردم بعد از احوال پرسی آقای تاجوک فرمودند: بفرما؛ گفتم کاری ندارم آمدم سری بزنم چند لحظه به این رزمنده خیره شدم. به خودم یک نهیب زدم و بلند شدم بدون آنکه مشکلات بچه را بیان کنم از فرمانده خداحافظی کردم و برگشتم خدمت آقاعبدالله او پرسید چکار کردی؟ گفتم هیچی. پرسید چرا؟ ماجرا را برایش تشریح کردم و گفتم وقتی او را در آن حالت دیدم خجالت کشیدم که بگم بچه ها خسته اند. ایشان فرمودند که او حاج حسین خرازی فرمانده لشگر امام حسین (ع) از اصفهان است که در سمت چپ ما مستقر هستند.
وقتی داستان آن علمدار یک دست را برای بچه های گروهان گفتم روحیه رزمندگان چندین برابر شد و تا پایان مأموریت آثارخستگی را در چهره بچه ها مشاهده نکردم. او با آنكه یك دست بیشتر نداشت ولی با جنب و جوش و تلاش فوق‌العاده‌اش هیچ‌گاه احساس كمبود نمی‌كرد و برای تأمین و تدارك نیروهای رزمنده در خط مقدم جبهه، تلاش فراوانی می‌کرد. در بسیاری از عملیات‌ها حاج حسین مجروح شد اما برای جلوگیری از تضعیف روحیه همرزمانش حاضر نمی‌شد به پشت جبهه انتقال یابد. او که به «علمدار جبهه‌ها» معروف بود در عملیات كربلای 5، زمانی که در اوج آتش توپخانه دشمن، مشغول مدیریت عملیات بود خمپاره‌ای در نزدیكی‌اش منفجر و روح عاشورایی او به ملكوت اعلی پرواز كرد و این سردار بزرگ در روز هشتم اسفند ماه 1365 در جوار قرب الهی مأوا گزید.
رهبر معظم انقلاب و فرمانده كل قوا در مورد این شهید بزرگوار می‌فرمایند «او سردار رشید اسلام و پرچمدار جهاد و شهادت بود كه با ذخیره‌ای از ایمان و تقوا و جهاد و تلاش شبانه‌روزی برای خدا و نبرد بی‌امان با دشمنان اسلام، در آسمان شهادت پرواز كرد و بر آستان رحمت الهی فرود آمد و به لقاءالله پیوست». یادش بخیر و گرامی باد.
محمد فتحی می آبادی
انتهای پیام/
